Portal Orzeczeń

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 889 / 21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1.

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 26 października 2021 r. w sprawie II K 448 / 21

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

zarzuty mogącej mieć wpływ na treść zaskarżonego wyroku obrazy przepisów prawa procesowego – art. 5 § 2 kpk, art. 7 kpk, 8 kpk, art. 410 kpk oraz art. 424 kpk wskutek błędnej i wybiórczej oceny materiału dowodowego, prowadzącej do błędnych ustaleń faktycznych odnośnie zamiaru oraz motywów niepodjęcia przez oskarżonego orzeczonej wobec niego terapii.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadne

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Art. 244b penalizuje zachowania przybierające postać nie stosowania się do obowiązków związanych z orzeczonym środkiem zabezpieczającym. W przypadku terapii, kluczowy z punktu widzenia odpowiedzialności oskarżonego jawi się obowiązek, jaki ustawodawca umieścił w przepisie art. 93f § 1 kk stanowiąc, że sprawca, wobec którego orzeczono terapię, ma obowiązek stawiennictwa we wskazanej przez sąd placówce w terminach wyznaczonych przez lekarza psychiatrę, seksuologa lub terapeutę i poddania się terapii farmakologicznej zmierzającej do osłabienia popędu seksualnego, psychoterapii lub psychoedukacji w celu poprawy jego funkcjonowania w społeczeństwie. Dla usystematyzowania przypomnieć trzeba, że terapię wykonuje się w podmiotach leczniczych, będących placówkami udzielającymi świadczeń zdrowotnych w zakresie farmakoterapii, psychoterapii lub psychoedukacji. Ma ona charakter wolnościowy i jest realizowana w warunkach ambulatoryjnych. Terapię prowadzi lekarz psychiatra, seksuolog lub terapeuta. Wybór metody terapii następuje wedle swobodnego uznania osoby, która ją prowadzi. Z językowego ujęcia 93f § 1 kk wynika bowiem, że sąd – orzekając terapię – określa jedynie placówkę, w której stawić powinien się sprawca, podczas gdy wszelkie kwestie szczegółowe, w tym terminy i częstotliwość stawiennictwa, wyznaczane są dopiero potem przez lekarza psychiatrę, seksuologa lub terapeutę. Jest to pochodną założenia, że wybór metody terapii ( w tym czasu i częstotliwości stawiennictwa osoby poddanej terapii ) należy do decyzji prowadzącego terapię. Do kompetencji sądu orzekającego terapię nie należy ani określenie rodzaju oddziaływań o charakterze terapeutycznym, którym w czasie terapii będzie poddawany sprawca, ani terminów i częstotliwości stawiennictwa w placówce leczniczej. Z tego też powodu – w ocenie sądu odwoławczego – ustawowo wyartykułowany obowiązek, o jakim mowa w art. 93f § 1 kk, a do którego w przypadku środka zabezpieczającego w postaci terapii odwołuje się art. 244b kk, aktualizuje się nie z dniem uprawomocnienia orzeczenia sądu, mocą którego terapię orzeczono, lecz z momentem wezwania osoby poddanej terapii przez lekarza prowadzącego do jej stawiennictwa w określonym miejscu i czasie. Dopóki takie wezwanie nie zostanie skutecznie wystosowane, dopóty nie można twierdzić, że osoba wobec której terapię orzeczono, do ustawowego obowiązku się nie stosowała i to nawet wówczas, gdyby tego rodzaju postawę sygnalizowała ( zapowiadała ) już wcześniej w związku z samym orzeczeniem terapii, mając świadomość, że taki właśnie środek został wobec niej prawomocnie orzeczony. Tymczasem ani prokurator wnosząc akt oskarżenia, ani następnie sąd I instancji wydając zaskarżony wyrok, nie przedsięwzięli czynności pozwalających na czynienie ustaleń, czy T. C. w ogóle został wzywany do stawienia się w miejscu i czasie wyznaczonym przez podmiot prowadzący terapię, a jeśli tak, to czy wezwania te zostały mu skutecznie doręczone. Poprzestali na wiedzy, iż terapia nie jest realizowana. Dopiero z informacji pozyskanej przez sąd odwoławczy ze Szpitala (...) w R. wynika, że takowe wezwania miały być wprawdzie wysyłane, tym niemniej nie przedstawiono na poparcie tej informacji miarodajnego potwierdzenia, że rzeczywiście je wysłano, ani też, że zostały one skutecznie doręczone ( albowiem miały być wysyłane tzw. listem zwykłym ). Wybór tego rodzaju korespondencji pozbawia sąd możliwości weryfikacji, czy wezwania rzeczywiście wysłano, a jeśli tak, to czy np. doręczano je na właściwy adres, czy i ewentualnie przez kogo zostały podjęte, a jeśli ich nie podjęto, to z jakiego powodu. Oskarżony otrzymywaniu tego rodzaju korespondencji zaprzeczył, a w przypadku wyboru tego rodzaju sposobu doręczania stosownej korespondencji brak jest przeciwdowodu pozwalającego jego wyjaśnienia skutecznie zakwestionować.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzuconego czynu

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z powodów wyżej opisanych

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

0.0.1uniewinnienie oskarżonego od zarzuconego czynu

Zwięźle o powodach zmiany

omówiono powyżej

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

-

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-

2.1.

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☒ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

-

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

-

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2 i 3

Wobec uniewinnienia oskarżonego, kosztami procesu obciążono Skarb Państwa ( art. 632 pkt 2 kpk ).

7.  PODPIS