Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

BIP
Rozmiar tekstu
Kontrast

V Pa 16/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim z 2015-06-16

Sygn. VPa 16/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 czerwca 2015 roku

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Piotrkowie Trybunalskim,

Wydział V w składzie:

Przewodniczący: SSO Beata Łapińska

Sędziowie: SSR del. Urszula Sipińska-Sęk (spr.)

SSO Dariusz Mizera

Protokolant: st.sekr.sądowy Marcelina Machera

po rozpoznaniu w dniu 16 czerwca 2015 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie

sprawy z powództwa M. T.

przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością

w O.

o odszkodowanie za nieuzasadnione wypowiedzenie umowy o pracę

na skutek apelacji pozwanego (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w O. od wyroku Sądu Rejonowego w Tomaszowie M.. IV Wydziału Pracy z dnia 14 października 2014r. sygn. IV P 1/11

1.  zmienia zaskarżony wyrok w punktach „1” (pierwszym) i „3” ( trzecim) w ten sposób, że oddala powództwo i zasądza od powoda M. T. na rzecz pozwanego (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w O. kwotę 60,00 ( sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

2.  zasądza od powoda M. T. na rzecz pozwanego (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w O. kwotę 60,00 ( sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego za instancję odwoławczą.

Sygn. akt V Pa 16/15

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 7 stycznia 2011 r. sprecyzowanym pismem z dnia 17 stycznia 2011 r. oraz z dnia 29 września 2011r. pełnomocnik powoda M. T. wniósł o zasądzenie na rzecz swojego mocodawcy pozwanej (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w O. odszkodowania za niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę w wysokości 3-krotności wynagrodzenia w kwocie 15.138,00 zł brutto, wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych w kwocie 8.473,63 zł. oraz kwoty 15.000,00 zł tytułem zadośćuczynienia za stosowanie przez pozwanego wobec powoda mobbingu.

Postanowieniem z dnia 14 marca 2014 r. Sąd Rejonowy w Tomaszowie Maz. wyłączył do odrębnych postępowań sprawę z powództwa M. T. przeciwko (...) Sp. z o.o. w O. o wynagrodzenie o dodatek za godziny nadliczbowe oraz za o zadośćuczynienie z tytułu mobbingu.

Sąd Rejonowy w Tomaszowie M.. zaskarżonym wyrokiem z dnia 14 października 2014 roku w sprawie sygn. akt IV P 1/11 zasądził od pozwanej (...) Spółki z ograniczona odpowiedzialnością w O. na rzecz powoda M. T. kwotę 11.942,73 zł. z ustawowymi odsetkami od dnia 21 stycznia 2011 roku do dnia zapłaty, oddalił powództwo w pozostałej części, zasądził od pozwanej na rzecz powoda 60 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego a koszty opinii biegłego w kwocie 600,60 złotych przejął na rachunek Skarbu Państwa.

Sąd Rejonowy ustalił, że M. T. ukończył Politechnikę (...) na kierunku zarządzanie przedsiębiorstwem. Jest inżynierem zarządzania.

Powód M. T. był zatrudniony u strony pozwanej na stanowisku kierownika zmiany w pełnym wymiarze czasu pracy od dnia 24 stycznia 2001 r., początkowo na podstawie umowy o pracę zawartej na okres próbny 3 miesięcy do dnia 23 kwietnia 2001 r., następnie umowy o pracę na czas określony na okres 12 miesięcy do dnia 23 kwietnia 2002 r., następnie umowy o pracę na czas określony na okres 36 miesięcy do dnia 23 kwietnia 2005 r., następnie umowy na czas określony na okres 36 miesięcy do dnia 23 kwietnia 2008 r. Porozumieniem zmieniającym z dnia 29 lutego 2008 r. strony zmieniły postanowienia umowy o pracę na umowę zawartą na czas nieokreślony. Porozumieniem zmieniającym z dnia 1 września 2008 r. M. T. powierzono stanowisko Kierownika Wydziału L. i P.. Porozumieniem zmieniającym z dnia 31 stycznia 2009 r. w związku ze zmianami organizacyjnymi M. T. powierzono stanowisko Asystenta Kierownika (...). Porozumieniem zmieniającym z dnia 26 maja 2009 r. w związku ze zmianą schematu organizacyjnego M. T. powierzono stanowisko Mistrza (...) od dnia 1 czerwca 2009 roku i przydzielono nowy zakres obowiązków, uprawnień i odpowiedzialności.

M. T. w okresie pracy w pozwanym zakładzie brał udział w licznych kursach i szkoleniach podnoszących jego kwalifikacje.

Stanowisko mistrza sortowni jest stanowiskiem kierowniczym. M. T. nadzorował 50 pracowników. Były to 4 brygady pracowników sortowni.

Bezpośrednim przełożonym M. T. od kwietnia 2009 r. był W. K. (1). Nie miał on żadnych uwag do pracy M. T.. M. T. nie odmawiał wykonywania poleceń wydawanych przez W. K. (1). Nie było między nimi konfliktu.

Powód posiadał umiejętności do pełnienia funkcji mistrza sortowni.

Zgodnie z arkuszem oceny pracownika z dnia 30 maja 2009 r. obejmującej okresem 12 miesięcy powód wykazywał bardzo dobry stopień spełnienia wymagań i uzyskał ocenę 4,56 w pięciostopniowej skali.

Pracownicy podlegli powodowi oraz inni współpracownicy pozytywnie oceniali pracę M. T.. Był on kompetentny.

W czasie pracy w sortowni M. T. udało się podwyższyć jakość w sortowaniu z 83% do 97% w pierwszym okresie. Poziom ten utrzymywał się w kolejnych latach. Jakość ta nie uległa obniżeniu w 2010 r.

W pozwanym zakładzie obowiązywały takie zasady zarządzania, iż niezależnie od tego, czy były dobre wyniki produkcji, czy złe, zdaniem kierownictwa wyniki były niezadowalające, ciągle mówiono pracownikom, że jest źle i za mało, że trzeba podwyższać wydajność i jakość pracy. Dotyczyło to również sytuacji, gdy wykonywana była praca ponad plan. M. T. pracując jako kierownik zmiany również stosował taką taktykę jako przełożony wobec swoich pracowników narzuconą mu przez kierownictwo zakładu.

W dniu 22 czerwca 2010 r. M. T. otrzymał upomnienie za to, że w dniu 09.06.2010 r. niewłaściwie nadzorował pracę podległego personelu, tj. nie egzekwował konieczności sprawdzania poprawności funkcjonowania urządzeń (skanera UV) oraz nieprawidłowego łączenia końcówek wyrobu gotowego wzór (...).

W dniu 3 września 2010 r. M. T. został pozbawiony premii regulaminowej w wysokości 50% za miesiąc sierpień 2010r. wobec naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych wynikających z Regulaminu Pracy. Zarzucono powodowi, że w dniach od 02.08.2010 r. do 14.08.2010 r., zastępując Kierownika D. (...)i, kierował i sprawował nadzór nad pracą podległych pracowników D. (...)i. Podczas pełnienia tych obowiązków dopuścił do odstępstw nastaw urządzeń sortowniczych od ustalonych reżimów technologicznych, co zostało ujawnione w dniu 08.08.2010 r. w trakcie kontroli (...).

W dniu 2 grudnia 2010 r. odbyło się spotkanie Kierownika (...) W. K. (1) i Mistrza (...) M. T. z dyrektorem zakładu (...), na którym omówiona została sprawa końcówek produkcyjnych oraz pozostałego asortymentu przeznaczonego do sortowania, a znajdującego się na stanie sortowni. Dyrektor ustalił, że zaległości te spowodowane były zaniedbaniami i lekceważeniem obowiązków przez obu tych pracowników. Zostali oni upomnieni ustnie i zobowiązani do przesortowania zaległego asortymentu i przekazania go na magazyn wyrobów gotowych

M. T. nie odwoływał się od kary upomnienia ani pozbawienia premii.

Potrącenie premii wynikało z przekroczenia parametru w dniu 8 sierpnia 2010 r., tj. w dniu, kiedy nie było go w pracy, natomiast W. K. (1) i brygadzista przebywali na urlopach. Niezgodność parametrów wynikała z błędu pracownika, który źle wpisał z karty zadany parametr. Niezgodność parametru nie wpłynęła na jakość sortowanego asortymentu, ponieważ stwierdzone odchylenie mieściło się w granicach błędu pomiaru .

M. T. przez następne 3 miesiące po odebraniu premii otrzymywał wyższą nagrodę uznaniową celem rekompensaty.

Spotkanie w dniu 2 grudnia 2010 r. dotyczyło palet towaru, które nie zostały wywiezione z działu sortowni do magazynu wyrobów gotowych, co było spowodowane tym, że w związku z warunkami pogodowymi utrudniony był wywóz płytek do magazynu, a płytki zalegały także w dziale produkcji. W. K. (1) nie miał uwag do M. T. w związku z tą rozmową.

Pismem z dnia 31 grudnia 2010 r. doręczonym powodowi tego dnia, pozwany dokonał wobec M. T. wypowiedzenia umowy o pracę za wypowiedzeniem, który upłynął 31 marca 2011 r. Jako przyczynę podał brak dostatecznych umiejętności kierowniczych oraz nie zachowanie należytej staranności w wykonaniu zadań na stanowisku Mistrza (...) przejawiających się w:

-

niewłaściwym nadzorze i koordynacji nad pracą podległego zespołu pracowników, umiejętności efektywnej pracy w sortowni,

-

braku znajomości budowy i zasad funkcjonowania maszyn i urządzeń,

-

problemach w podejmowaniu decyzji i braku skuteczności w ich egzekwowaniu,

-

bezczynności i bierności w zakresie nadzoru nad utrzymaniem porządku w dziale sortowni,

-

licznych uchybieniach polegających na dopuszczeniu do nieprawidłowego procesu sortowania, pakowania i przekazywanie wyrobów gotowych,

-

braku wymaganej na stanowisku dyspozycyjności.

Ponadto wypowiedzenie zawierało informację, iż powód mimo zapoznania z opisem stanowiska Mistrza (...) i znając zakres swoich obowiązków, nie wywiązywał się z nich należycie w okresie sprawowania tej funkcji. O powyższym świadczyć miała kara upomnienia udzielona w dniu 22.06.2010r. za brak właściwego nadzoru nad pracą podległego personelu i dopuszczenie do niewłaściwego łączenia końcówek produkcyjnych. Ponadto za miesiąc sierpień 2010 r. została powodowi potrącona premia regulaminowa za dopuszczenie do odstępstw nastaw urządzeń sortowniczych od ustalonych reżimów technologicznych. Poza tym w ciągu ostatnich miesięcy przeprowadzone były z powodem przez przełożonych rozmowy dyscyplinujące, które nie przyniosły spodziewanych rezultatów i poprawy w wykonywaniu przez powoda obowiązków. Takie uchybienia pracownicze spowodować miały niespełnienie oczekiwań pracodawcy w związku z zajmowanym przez powoda stanowiskiem kierowniczym oraz stanowić istotne zagrożenie interesów pracodawcy. Powyższe okoliczności były również powodem utraty zaufania pracodawcy do powoda jako pracownika pełniącego funkcję kierowniczą w firmie.

Ogólne przyczyny wypowiedzenia są standardowo podawane przy wypowiadaniu pracownikom umów w pozwanym zakładzie. M. T. przygotowywał wnioski o zwolnienie podległych mu pracowników podając bardzo podobne przyczyny. W komputerze był opracowany przez kierownictwo zakładu wzór, który następnie był dopasowywany do konkretnego pracownika.

M. T. był jednym z najdłużej pracujących kierowników, pracował jako kierownik 10 lat. Inni kierownicy produkcji nie wytrzymywali presji i rezygnowali z pracy po 2-3 latach.

Wynagrodzenie powoda stanowiące podstawę naliczenia ekwiwalentu za urlop wynosiło 3.980,91 zł. brutto.

Po tak ustalonym stanie faktycznym, Sąd Rejonowy uznał, iż powództwo jest zasadne na podstawie art. 45 § 1 k.p. W ocenie Sadu Rejonowego, pozwany nie udowodnił żadnej z przyczyn wymienionych w piśmie z dnia 31 grudnia 2010 r. wypowiadającym umowę o pracę, ani tych ogólnych, ani uszczegółowionych. Przyczyny ogólne wskazane przez pozwanego stanowią zdaniem Sądu Rejonowego jedynie standardową formułę przy rozwiązywaniu umów z pracownikami. Sąd Rejonowy wskazał, iż pozwany sam wysoko ocenił pracę powoda w maju 2009 roku oraz, iż jakość pracy pracowników pod kierownictwem powoda znacząco wzrosła. Powód systematycznie podnosił swoje kwalifikacje zawodowe. Ponadto pozwany wskazał na uchybienia po stronie powoda skutkujące karą upomnienia, potrąceniem premii oraz rozmową z dnia 2 grudnia 2010 r Takie uchybienia pracownicze spowodować miały niespełnienie oczekiwań pracodawcy w związku z zajmowanym przez powoda stanowiskiem kierowniczym oraz stanowić istotne zagrożenie interesów pracodawcy, a także miały być powodem utraty zaufania pracodawcy do powoda jako pracownika pełniącego funkcję kierownicza w firmie. Jednakże wskazane przez pozwanego uchybienia wobec polityki panującej w pozwanym zakładzie oraz okoliczności podanych przez powoda stanowiły jedynie, w ocenie Sądu Rejonowego, standardową procedurę szukania tzw. kozła ofiarnego. W szczególności świadczyło o tym, iż po odebraniu premii powód otrzymywał niejako w ramach rekompensaty przez 3 miesiące podwyższoną nagrodę uznaniową oraz iż bezpośrednio przełożony powoda W. K. (1) nie miał zastrzeżeń co do jego pracy.

Uznając, że przyczyny wskazane w treści pisma o rozwiązaniu umowy o pracę z powodem za wypowiedzeniem nie spełniają wymogu prawdziwości, Sąd Rejonowy zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 11.942,73 zł brutto, stanowiącą trzykrotność średniego miesięcznego wynagrodzenia za pracę liczonego jak ekwiwalent za urlop wypoczynkowy, tytułem odszkodowania za nieuzasadnione wypowiedzenie umowy o pracę, o czym orzekł w punkcie I wyroku.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c., przyjmując za dzień wymagalności dzień 21 stycznia 2011 r., tj. z nastąpieniem skutku doręczenia podwójnie awizowanej przesyłki.

Sąd oddalił powództwo powyżej kwoty 11.942,73 zł brutto jako nieuzasadnione, o czym orzekł w punkcie II wyroku.

O kosztach procesu Sąd Rejonowy orzekł na podstawie art. 98 k.p.c.w zw. z § 12 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu i zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Na podstawie art. 113 ust.4 ustawy z dnia 28.07.2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych(tj.Dz.U. z 2010r. Nr 90, poz.594 ze zm. - Sąd koszt opinii biegłego w kwocie 600,60 zł przejął na rachunek Skarbu Państwa.

Powyższy wyrok zaskarżył w całościpełnomocnikpozwanego reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika. Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:

1.  naruszenie przepisów postępowania tj. art. 233 k.p.c. poprzez nieprawidłową analizę materiału dowodowego zgromadzonego polegającą na:

a. nieuprawnionym przyjęciu, że udzielenie w przeciągu ośmiu miesięcy kar porządkowych i upomnień oraz pozbawienie premii, od których to kar pracownik nie odwoływał się, nie wskazuje na prawdziwość okoliczności wskazanych w wypowiedzeniu;

b. arbitralnym przyjęciu, że u pozwanej panuje standardowa procedura
szukania tzw. kozła ofiarnego co nie wynika w żadnej mierze z
zebranego w sprawie materiału dowodowego,

c. błędnej ocenie zeznań świadka W. K. (1) i wskazaniu,
iż z zeznań tych wynika, że świadek nie miał żadnych uwag do
pracy powoda oraz, że posiadał on umiejętności do pełnienia funkcji
mistrza sortowni w sytuacji gdy z zeznań świadka K.
wynika, że świadek miał uwagi do pracy powoda jako mistrza
sortowni, w jego ocenie powód zmienił się na gorsze, a w ocenie
świadka powód w sposób niewłaściwy nadzorował i kierował pracą
sortowni i został ukarany karą porządkową,

d. nieprawidłowej ocenie zeznań świadka T. P. w
sytuacji gdy pracownik ten odszedł z (...) sp. z o.o. w
maju 2009 roku czyli na 19 miesięcy przed wypowiedzeniem umowy
o pracę powodowi i nie mógł on dysponować wiedzą na temat
wykonywania przez powoda pracy w roku 2010,

e. nieprawidłowej ocenie zeznań świadka M. B. i uznaniu,
że z zeznań tych wynika, że świadek pozytywnie ocenia pracę w
sytuacji gdy świadek ten zeznał, że prace powoda ocenia
przeciętnie, normalnie.

f. bezkrytycznym przyjęciu zeznań powoda w zakresie jego twierdzeń
co do podwyższenia jakości w sortowaniu i utrzymywaniu się tego
poziomu przez 2010 roku w sytuacji, gdy powód nie przedstawił
żadnych dowodów na te okoliczności, a także nie można tej wiedzy
w żaden sposób zweryfikować,

g. bezpodstawnym i nie znajdującym oparcia w zasadach
doświadczenia życiowego przyjęciu wyjaśnień powoda co do
okoliczność dla których nie odwoływał się on od nałożonych na
niego kar, co stoi w sprzeczności z zeznaniami bezpośrednich
przełożonych powoda W. K. i G. S.,

h. bezpodstawnym uznaniu za prawdziwe twierdzenia powoda, że po
odebraniu premii otrzymywał on w ramach rekompensaty przez trzy
miesiące wyższą nagrodę uznaniową, co nie zostało wykazane
jakimkolwiek dowodem,

i. pominięciu zeznań świadka G. S. (2) w zakresie w
jakim świadek ten opisuje przyczyny złożenia wypowiedzenia
powodowi oraz fakt udzielenia kar porządkowych powodowi.

2.  naruszenie prawa materialnego, tj. art. 45 Kodeksu pracy przez bezzasadne przyjęcie, że wskazana w oświadczeniu pracodawcy przyczyna rozwiązania z powodem stosunku pracy nie była prawdziwa, rzeczowa i konkretna w sytuacji gdy z niekwestionowanego materiału dowodowego wynika, że powód został ukarany karami porządkowymi, od których to kar się nie odwołał, a przyczyny ukarania pracownika karą porządkową mogą być także wykorzystane jako przyczyny uzasadniające rozwiązanie umowy o pracę w drodze wypowiedzenia stosunku pracy.

Wskazując na powyższe wnosił o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie powództwa ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania oraz o zasądzenie kosztów postepowania według norm przepisanych.

W odpowiedzi na apelację powód wnosił o jej oddalenie i obciążenie pozwanej kosztami postepowania odwoławczego.

Na rozprawie apelacyjnej w dniu 16 czerwca 2015 roku pełnomocnika powoda wnosił o oddalenie apelacji i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego.

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zważył co następuje:

Apelacja zasługuje na uwzględnienie.

Zasadniczym zarzutem wywiedzionej przez stronę pozwaną apelacji był zarzut dokonania przez Sąd Rejonowy błędnych ustaleń faktycznych, na skutek błędnej oceny zgromadzonych w sprawie dowodów, co miało wpływ na treść rozstrzygnięcia poprzez naruszenie prawa materialnego tj. art. 45§1 k.p. przez bezzasadne przyjęcie, że wskazana w oświadczeniu pracodawcy przyczyna rozwiązania z powodem stosunku pracy nie była prawdziwa, rzeczowa i konkretna. Sąd Okręgowy tak sformułowane zarzuty w pełni podziela.

Należy przypomnieć, że rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem jest zwykłym sposobem rozwiązania bezterminowego stosunku pracy. Dla skutecznego rozwiązania stosunku pracy w tym trybie pracodawca musi wskazać przyczynę uzasadniającą wypowiedzenie umowy (art. 30§4 k.p.). Przyczyna wypowiedzenia powinna być prawdziwa i konkretna. Przy czym przyczyna ta nie musi mieć szczególnej wagi czy nadzwyczajnej doniosłości (por. wyrok SN z 04.12.1997 r., I PKN 419/97, OSNP 1998/20/598).

Strona pozwana w piśmie wypowiadającym umowę o pracę z dnia 31 grudnia 2010r. wskazała przyczyny, które legły u podstaw rozwiązania z powodem stosunku pracy. Był to brak dostatecznych umiejętności kierowniczych oraz nie zachowanie należytej staranności w wykonaniu zadań na stanowisku mistrza sortowni przejawiających się w:

-

niewłaściwym nadzorze i koordynacji nad pracą podległego zespołu pracowników, umiejętności efektywnej pracy w sortowni,

-

braku znajomości budowy i zasad funkcjonowania maszyn i urządzeń,

-

problemach w podejmowaniu decyzji i braku skuteczności w ich egzekwowaniu,

-

bezczynności i bierności w zakresie nadzoru nad utrzymaniem porządku w dziale sortowni,

-

licznych uchybieniach polegających na dopuszczeniu do nieprawidłowego procesu sortowania, pakowania i przekazywanie wyrobów gotowych,

-

braku wymaganej na stanowisku dyspozycyjności.

W piśmie tym pracodawca zarzucił powodowi ponadto, że nie wywiązywał się należycie ze swoich obowiązków w okresie sprawowania funkcji mistrza sortowni, mimo zapoznania z opisem stanowiska i znajomości zakresu swoich obowiązków. O powyższym świadczyć miała kara upomnienia udzielona powodowi w dniu 22.06.2010r. za brak właściwego nadzoru nad pracą podległego personelu i dopuszczenie do niewłaściwego łączenia końcówek produkcyjnych, potrącenie premii regulaminowej za miesiąc sierpień 2010 r. za dopuszczenie do odstępstw nastaw urządzeń sortowniczych od ustalonych reżimów technologicznych, przeprowadzane przez przełożonych z powodem rozmowy dyscyplinujące w ciągu ostatnich miesięcy, które nie przyniosły spodziewanych rezultatów i poprawy w wykonywaniu przez niego obowiązków. Powyższe uchybienia pracownicze spowodowały niespełnienie oczekiwań pracodawcy w związku z zajmowanym przez powoda stanowiskiem kierowniczym, stanowiły istotne zagrożenie interesów pracodawcy i doprowadziły do utraty zaufania pracodawcy do powoda jako pracownika pełniącego funkcję kierowniczą w firmie.

Okoliczność, iż pierwsza część pisma wypowiadającego umowę o pracę zawiera ogólne przyczyny – jak twierdzi powód - standardowo podawane przy wypowiadaniu pracownikom umów w pozwanym zakładzie, nie oznacza że przyczyny te nie są uzasadnione, jak a priori przyjął Sąd Rejonowy. Wprawdzie przyczyna wypowiedzenia może być sformułowana w piśmie pracodawcy w sposób uogólniony tylko wyjątkowo i tylko wówczas, gdy okoliczności związane z ustaniem stosunku pracy są znane pracownikowi. Nie mniej w przedmiotowej sprawie już w dalszej części pisma pracodawca uszczegóławia przyczyny ogólne wypowiedzenia, gdyż wskazuje konkretne przyczyny rozwiązania umowy o pracę, a mianowicie:

- ukaranie karą porządkową upomnienia w czerwcu 2010r. za brak właściwego nadzoru nad pracą podległego personelu,

- pozbawienie premii gwarancyjnej za miesiąc sierpień 2010r. za dopuszczenie do odstępstw nastaw urządzeń sortowniczych od ustalonych reżimów technologicznych,

-przeprowadzane przez przełożonych z powodem rozmowy dyscyplinujące w ciągu ostatnich miesięcy, które nie przyniosły spodziewanych rezultatów i poprawy w wykonywaniu przez niego obowiązków;

Przyjmuje się, iż pracodawca powinien wskazać wszystkie przyczyny uzasadniające, w jego ocenie, rozwiązanie umowy, ale nie należy zapominać o tym, że dla uznania zgodności z prawem tego rozwiązania wystarczy, aby choć jedna ze wskazanych przyczyn okazała się zasadna ( tak. por postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 4 sierpnia 2003r. I PK 218/03, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 października 2005 r., I PK 61/05, OSNP 2006/17-18/265).

W przedmiotowej sprawie ten warunek został spełniony. Pracodawca wbrew odmiennej dowolnej ocenie dowodów Sądu Rejonowego udowodnił zeznaniami bezpośrednich przełożonych powoda W. K. (1) i G. S. (2), że powód jako mistrz sortowni nie wywiązywał się co najmniej od czerwca 2010r. należycie ze swoich kierowniczych obowiązków.

Ustalenie przez Sąd Rejonowy, iż bezpośredni przełożony powoda świadek W. K. (1), nie miał uwag do pracy powoda, jest – jak słusznie zarzuca apelacja –sprzeczne z treścią jego zeznań. W. K. (1) zeznał, że miał uwagi do pracy powoda jako mistrza sortowni. Uwagi te dotyczyły zaangażowania powoda w pracę. W. K. (1) zeznał, że powód nie był już jak na początku ich współpracy tj. w czerwcu 2009r. zainteresowany w pracy sprawami zawodowymi, robił tylko to co mu kazano, nie wychodził z żadną inicjatywą. W końcowym okresie pracy jego głównym, żeby nie powiedzieć jedynym zadaniem była rejestracja czasu pracy pracowników sortowni, bo już nic więcej nie dało się z niego wykrzesać (zeznania W. K. (1) k. 96 akt). W. K. (1) jak słusznie zauważa Sąd Rejonowy, nie był skonfliktowany z powodem, co tylko daje walor wiarygodności jego zeznaniom.

Ograniczanie się w pracy do wypełniania poleceń służbowych nie świadczy, jak twierdzi Sąd Rejonowy, o prawidłowym wypełnianiu obowiązków pracowniczych przez osobę na stanowisku kierowniczym. Wymagania pracodawcy w stosunku do pracownika pełniącego funkcję kierowniczą są wyższe niż wobec innych pracowników. Pracownik na kierowniczym stanowisku nie może ograniczyć się w pracy do wypełniania poleceń swoich przełożonych, musi sam wydawać polecenia podległym pracownikom i nadzorować ich wykonanie. Do obowiązków powoda jako mistrza sortowni należał nadzór i kierowanie pracą sortowni i te obowiązki - jak zeznał W. K. (1)- powód wykonywał w sposób niewłaściwy. Większość bowiem swojego czasu pracy (9/10) powód poświęcał na prace biurowe, a nie na kierowanie i nadzór nad pracownikami sortowni. W. K. (1) zwracał mu na to uwagę, ale powód nie zmienił swojego rozkładu czasu pracy. W wyniku braku prawidłowego nadzoru nad pracownikami sortowni były problemy z sortowaniem i pakowaniem płytek. Brak prawidłowego nadzoru spowodował ukaranie powoda karą porządkową w czerwcu 2010r. i pozbawieniem premii regulaminowej w sierpniu 2010r., co przyznali przełożeni powoda, w tym G. S. (2).

W. K. (1) potwierdził zatem, że powód tak jak to wynika z treści wypowiedzenia, sprawował niewłaściwy nadzór nad pracą podległego zespołu pracowników, dopuszczał się licznych uchybień polegających na dopuszczeniu do nieprawidłowego procesu sortowania, pakowania i przekazywanie wyrobów gotowych, za co był dyscyplinowany.

To, że podwładnym powoda (zeznania P. C., J. W., B. L.) dobrze się z nim współpracowało, nie oznacza, że prawidłowo wywiązywał się on ze swoich obowiązków kierowniczych. W. K. (1) zeznał, że podwładni powoda byli zadowoleni, że nie kontroluje ich tak często, jak inni przełożeni. Brak tej kontroli nie był jednak korzystny dla pozwanej Spółki, o czym świadczą błędy w sortowaniu i pakowaniu płytek, za co był odpowiedzialny mistrz sortowni czyli powód.

Z kolei świadek T. P., jak słusznie zarzuca strona pozwana, nie mógł mieć wiedzy na temat wykonywania przez powoda pracy w roku 2010, gdyż był pracownikiem pozwanego jedynie do maja 2009r. A w tej dacie sam pracodawca bardzo dobrze oceniał pracę powoda, co potwierdza ocena kwalifikacyjna powoda z maja 2009r. Zeznania T. P. nie miały zatem żadnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.

O tym, że powód niewłaściwie wywiązywał się ze swoich obowiązków kierowniczych dobitnie świadczą nakładane na niego kary porządkowe(upomnienie, pozbawienie premii gwarancyjnej) oraz rozmowy dyscyplinujące z przełożonymi, co sam powód przyznał. Te obiektywne przyczyny doprowadziły pozwanego do utraty zaufania do powoda jako mistrza sortowni, co stanowi wystarczającą i uzasadnioną przyczynę rozwiązania z nim stosunku pracy. Jak słusznie bowiem podkreśla apelujący, przyczyny ukarania pracownika karą porządkową mogą być także wykorzystane jako przyczyny uzasadniające rozwiązanie umowy o pracę w drodze wypowiedzenia stosunku pracy.

Ma rację także strona pozwana, że Sąd Rejonowy bezkrytycznie przyjął zeznania powoda, nie poparte żadnymi innymi dowodami w zakresie jego twierdzeń co do podwyższenia jakości w sortowaniu i utrzymywaniu się tego poziomu przez 2010 roku oraz że po odebraniu premii w sierpniu 2010r. otrzymywał on w ramach rekompensaty przez trzy miesiące wyższą nagrodę uznaniową. Zeznania powoda nie poparte żadnymi innymi dowodami, których prawdziwości strona pozwana zaprzecza, należy uznać za gołosłowne.

Poza tym zeznania te nie mają jakiegokolwiek wpływu na ocenę wskazanej w piśmie przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę. Rolą Sądu jest li tylko ustalenie, czy istniała przyczyna wypowiedzenia i czy była ona rzeczywista i konkretna. Pozytywne ustalenie w tym zakresie czyni wypowiedzenie zasadnym.

Należy przypomnieć, że Sąd Rejonowy ustalił, a strona powodowa tego nie kwestionowała, iż M. T.:

- w dniu 22 czerwca 2010 r. otrzymał upomnienie za to, że w dniu 09.06.2010 r. niewłaściwie nadzorował pracę podległego personelu, tj. nie egzekwował konieczności sprawdzania poprawności funkcjonowania urządzeń (skanera UV) oraz nieprawidłowego łączenia końcówek wyrobu gotowego wzór (...).

- w dniu 3 września 2010 r. został pozbawiony premii regulaminowej w wysokości 50% za miesiąc sierpień 2010r. wobec naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych wynikających z Regulaminu Pracy, polegających na tym, że w dniach od 02.08.2010 r. do 14.08.2010 r., zastępując Kierownika D. Sortowni, kierując i sprawując nadzór nad pracą podległych pracowników D. Sortowni dopuścił do odstępstw nastaw urządzeń sortowniczych od ustalonych reżimów technologicznych.

- w dniu 2 grudnia 2010 r. otrzymał ustne upomnienie od dyrektora zakładu (...) z powodu stwierdzonych zaległości w sortowaniu asortymentu, co było spowodowane zaniedbaniem i lekceważeniem przez niego obowiązków i zobowiązał do przesortowania zaległego asortymentu i przekazania go na magazyn wyrobów gotowych;

Pracodawca wskazał w/w zachowania powoda jako przyczyny rozwiązania z nim umowy o pracę w piśmie wypowiadającym umowę. Przyczynom tym nie sposób odmówić waloru konkretności.

Ustalenie przez Sąd Rejonowy, iż wyżej wymienione przyczyny wskazane powodowi w piśmie wypowiadającym umowę o pracę były rzeczywiste i konkretne, czyni wypowiedzenie uzasadnionym. W takiej sytuacji uznanie przez Sąd Rejonowy złożonego przez pozwanego powodowi wypowiedzenia umowy o pracę za nieuzasadnione narusza art. 45§1 k.p.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd Okręgowy na podstawie art. 386§1 k.p.c. zmienił zaskarżony wyrok w punkcie 1 i oddalił powództwo oraz w punkcie 3 przez zasądzenie na rzecz pozwanego od powoda kosztów procesu w kwocie 60zł. na podstawie art. 98 k.p.c.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Marta Ostrowicz - Siwek
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim
Osoba, która wytworzyła informację:  Beata Łapińska,  Dariusz Mizera
Data wytworzenia informacji: