Portal Orzeczeń

POSTANOWIENIE

Dnia 24 września 2013 roku

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Piotrkowie Trybunalskim,

Wydział V w składzie:

Przewodniczący: SSO Magdalena Marczyńska

Sędziowie: SSO Mariola Mastalerz (spr.), SSO Beata Łapińska

Protokolant: sekr.sądowy Anna Fijołek

po rozpoznaniu w dniu 24 września 2013 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie

sprawy z powództwa K. S.

przeciwko (...) w R.

o odszkodowanie

na skutek apelacji powoda K. S.

od wyroku Sądu Rejonowego w Bełchatowie IV Wydziału Pracy

z dnia 24 lipca 2012r.

sygn. IV P 103/12

postanawia:

1.  umorzyć postępowanie apelacyjne;

2.  nie obciążać powoda K. S. kosztami postępowania za instancję odwoławczą.

Sygn. akt V Pa 159/12

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 24 lipca 2012 roku Sąd Rejonowy - Sąd Pracy
w Bełchatowie w sprawie sygn. akt IV P 103/12 oddalił powództwo K. S.przeciwko (...) Spółce Akcyjnejw B. (...) Kopalnia (...)
w R.o odszkodowanie i nie obciążał powoda obowiązkiem zwrotu kosztów procesu na rzecz pozwanego. (k. 36)

Powyższy wyrok zaskarżył apelacją powód działający przez profesjonalnego pełnomocnika. (k.52-54)

W odpowiedzi na apelację pełnomocnik pozwanego wniósł o jej oddalenie i zasądzenie kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. (k. 58-60)

W piśmie procesowym z dnia 20 września 2013 roku pełnomocnik powoda cofnął wniesioną apelację i wnosił o nie obciążanie powoda kosztami zastępstwa procesowego za II instancję na podstawie art. 102 k.p.c. (k. 68)

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Zgodnie z treścią przepisu art. 391 § 2 k.p.c. w razie cofnięcia apelacji przez stronę, Sąd drugiej instancji umarza postępowanie apelacyjne.

Cofnięcie apelacji nie wymaga zgody (zezwolenia) strony przeciwnej ani też zrzeczenia się roszczenia. Oświadczenie powoda w przedmiocie cofnięcia apelacji zostało poddane ocenie Sądu z punktu widzenia dyrektyw wypływających z art. 203 § 4 k.p.c. według kryteriów zgodności z prawem, zasadami współżycia społecznego oraz tego czy nie zmierza ono do obejścia prawa. Sąd ocenił także – zgodnie z art. 469 kpc – czy złożone oświadczenie nie narusza słusznego interesu pracownika (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 4.02.2011 r., sygn. I UK 366/10, LEX nr 794784)

W ocenie Sądu Okręgowego czynność procesowa w postaci cofnięcia apelacji nie narusza żadnego z powołanych wyżej przepisów. Skuteczne cofnięcie apelacji winno więc w przedmiotowej sprawie skutkować umorzeniem postępowania.

Z uwagi na powyższe, Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych umorzył postępowanie apelacyjne, na mocy art. 354 k.p.c. w zw. z art. 391 § 2 k.p.c. i na podstawie art. 102 k.p.c. nie obciążał powoda K. S. kosztami zastępstwa procesowego za instancję odwoławczą. Wydając rozstrzygnięcie w zakresie nie obciążania powoda kosztami zastępstwa procesowego za drugą instancję, Sąd Okręgowy uznał, że za szczególne okoliczności, o których mowa w powołanym przepisie można uznać w przedmiotowej sprawie zmianę linii orzeczniczej Sądu Najwyższego w zakresie stosowania okresu przedawnienia roszczeń z tytułu utraty prawa do nieodpłatnego nabycia akcji. W chwili wytoczenia powództwa linia orzecznicza Sądu Najwyższego w zakresie zasad przedawnienia tego typu roszczeń ewaluowała. Dopiero ostatecznie Sąd Najwyższy w uchwale składu siedmiu sędziów wydanej w dniu 21 listopada 2012 roku (sygn. akt I PZP 1/12, OSNP 2013/11-12/123), a więc wydanej po wytoczeniu przez powoda powództwa wskazał, że roszczenie o odszkodowanie od pracodawcy z tytułu utraty prawa do nieodpłatnego nabycia akcji ulega przedawnieniu na podstawie art. 291 § 1 k.p. W tej sytuacji należy stwierdzić, iż powód mógł być w dacie wnoszenia pozwu oraz w dacie wnoszenia apelacji subiektywnie przekonany o zasadności swego roszczenia, które jednak ze względu na upływ terminu nie mogło zostać zaspokojone. Okoliczność ta uzasadnia zastosowanie w stosunku do powoda art. 102 k.p.c.

Sąd Okręgowy podziela w tym zakresie pogląd Sądu Apelacyjnego
w Warszawie wyrażony w sprawie VI ACa 351/12, LEX nr 1220716, w której ten przyjął, iż szczególną okolicznością wskazaną w art. 102 k.p.c. może być precedensowy charakter rozpoznawanej sprawy, albo też zmiana stanu prawnego zaszła w trakcie procesu. Taką szczególną okolicznością mogą być też rozbieżności w obowiązującym orzecznictwie.