Portal Orzeczeń

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 czerwca 2013 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący SSR del. Agnieszka Leżańska

Protokolant Cezary Jarocki

po rozpoznaniu w dniu 3 czerwca 2013 roku w Piotrkowie Trybunalskim

sprawy z wniosku L. Ł.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o przeliczenie emerytury

na skutek odwołania L. Ł.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 29 listopada 2012r. sygn.(...) (...) (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż zobowiązuje organ rentowy do zaliczenia ubezpieczonemu L. Ł. lat pracy na stanowisku maszynisty instruktora w okresie od dnia 01 marca 1974 roku do dnia 31 grudnia 1999 roku za każdy rok - 14 miesięcy zatrudnienia na kolei.

Sygn. akt VU 121/13

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 29 listopada 2012 roku ((...)/(...)), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.odmówił L. Ł.ponownego przeliczenia emerytury na stanowisku maszynista-instruktor w okresie od 1 marca 1974 roku do 31 grudnia 1999 roku, przy uwzględnieniu przelicznika 14 miesięcy za każdy rok pracy.

W odwołaniu z dnia 7 stycznia 2012 roku, ubezpieczony wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji, poprzez zastosowanie powyższego przelicznika, w związku z faktem, iż w okresie od dnia1 kwietnia 1974 roku do dnia 31 grudnia 1999 roku pracował na pojeździe trakcyjnym w charakterze maszynisty.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie.

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

ustalił, co następuje:

Ubezpieczony L. Ł., urodzony (...), od dnia 20 kwietnia 2006 roku tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego, uprawniony był do emerytury, gdzie do okresu zatrudnienia wnioskodawcy zaliczono okresy od 1 lipca 1964 roku do 30 września 1964 roku oraz od 1 sierpnia 1967 roku do 30 czerwca 1970 roku, przy wykorzystaniu przelicznika wynikającego z art.43 ust.2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z FUS. Podstawa wymiaru świadczenia wyliczonego na tej podstawie została ustalona z 10 najkorzystniejszych lat tj. 1989 do grudnia 1998.

Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 128,69%.

(dowód: decyzja z dnia 20.04.2006 r. k. 17 akt ZUS, odpowiedź na odwołanie k. 4-5)

L. Ł. w okresie od dnia 1 sierpnia 1963 roku do dnia 31 grudnia 1999 roku w (...) Zakład (...) w Ł. (dowód: świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach z dnia 25 stycznia 2000 roku k.9 akt rentowych, świadectwo pracy k.8).

W okresie od dnia 1 lipca 1964 roku do 30 września 1964 roku oraz od 1 sierpnia 1967 roku do 31 marca 1969 roku L. Ł. w (...) w Ł. wykonywał prace na stanowisku pomocnika maszynisty elektrycznych pojazdów trakcyjnych ;

- od 1 kwietnia 1969 roku do 30 czerwca1970 roku – nas stanowisku maszynisty elektrycznych pojazdów trakcyjnych;

- od dnia 1 marca1974 roku do dnia 31 grudnia 1999 roku- na stanowisku maszynisty-instruktora.

Na stanowisku maszynisty-instruktora L. Ł. w latach 1 marca1974 roku do 31 grudnia 1999 roku wykonywał pracę maszynisty pojazdów trakcyjnych, a jednocześnie wykonywał szkolenia teoretyczne i praktyczne młodszych maszynistów oraz maszynistów. Wnioskodawca prowadząc zajęcia praktyczne pokazywał technikę jazdy w trakcie prowadzenia pojazdu, a ponadto prowadził wykłady teoretyczne dla maszynistów. Wykłady teoretyczne odbywały się raz w miesiącu, a w późniejszym okresie raz na kwartał. Zarówno maszyniści uczestniczący w szkoleniach, jak i prowadzący je instruktorzy mieli wliczany czas trwania zajęć do czasu pracy (dowód: pismo (...) k-23).

L. Ł.pracując na stanowisku maszynisty-instruktora wykonywał tożsamą pracę z pracą maszynisty tj. pracował na pojeździe trakcyjnym i uczył maszynistów prawidłowej pracy, co sprowadzało się do kierowania pociągami. Praca na takim stanowisku ( maszynisty instruktora) mogła być wykonywana tylko przez najbardziej doświadczonych maszynistów, a stanowisko to było wyżej zaszeregowane niż stanowisko zwykłego maszynisty ( dowód: zeznania wnioskodawcy k.17 oraz nagranie k.18 00:30:03-00:31:41,zeznania świadków: S. K.k.16 verte oraz nagranie k.1800:04:05-00:08:42, świadek M. K.k.16 verte oraz nagranie k.18 00:15:09-0o0:23:28 , zeznania świadka S. (...)verte oraz nagranie k.18 00:11:03-00:13:36 w aktach sprawy, (...) K.:zaświadczenie z dnia 21 listopada 2012 roku k.158 akt ZUS).

W dniu 22 listopada 2012 roku Centralny Zakład Spółki w (...) S.A. wystawił zaświadczenie w którym poświadczył, że w okresie od dnia 1 lipca 1964 roku do 30 września 1964 roku oraz od 1 sierpnia 1967 roku do 31 marca 1969 roku L. Ł. wykonywał prace na stanowisku pomocnika maszynisty elektrycznych pojazdów trakcyjnych ;

- od 1 kwietnia 1969 roku do 30 czerwca1970 roku – nas stanowisku maszynisty elektrycznych pojazdów trakcyjnych;

- od dnia 1 marca1974 roku do dnia 31 grudnia 1999 roku- na stanowisku maszynisty-instruktora

W związku z powyższym zaświadczeniem wnioskodawca L. Ł. zwrócił się do Oddziału ZUS w T. o ponowne przeliczenie emerytury z uwzględnieniem zaświadczenia wystawionego przez (...) w Ł. Centralny Zakład Spółki w Ł. ( dowód: zaświadczenie z dnia 21 grudnia 2012 rokuk.158, wni9osek L. Ł. zdnia 22 listopada 2012 roku k.157 akt ZUS).

W odpowiedzi na powyższe Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T., decyzją z dnia 29 listopada 2012 roku, odmówił ubezpieczonemu przeliczenia emerytury, podnosząc w uzasadnieniu, że przedstawione przez L. Ł. zaświadczenie z dnia 22 listopada 2012 roku nie wnosi nic nowego do przedmiotowej sprawy ( dowód: decyzja z dnia 29 listopada 2012 rokuk.159 w aktach ZUS).

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zważył, co następuje:

Odwołanie jest uzasadnione.

W przedmiotowej sprawie ubezpieczony zarzucał organowi rentowemu, iż w zaskarżonej decyzji nie uwzględnił w obliczeniu emerytury wynagrodzenia za okres od 1 marca 1974 roku do 31 grudnia 1999 roku, kiedy to pracował na pojeździe trakcyjnym w charakterze maszynisty.

W związku z powyższym domagał się ponownego przeliczenia emerytury przy uwzględnieniu przelicznika 14 miesięcy za każdy rok pracy. Tymczasem organ rentowy podnosił, że prace tę wnioskodawca wykonywał jedynie w okresie od 1 lipca 1964 roku do 30 września 1964 roku oraz od 1 sierpnia 1967 roku do 30 czerwca 1970 roku i do tego okresu zastosował przelicznik wynikający z art.43 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Zdaniem Sądu Okręgowego stanowisko organu rentowego nie jest słuszne, bowiem jak wynika zarówno zaświadczenia wystawionego przez (...) w Ł. jak i z treści zeznań świadków: S. J., M. K. oraz S. K. i samego L. Ł., ubezpieczony przezwały okres zatrudnienia w (...), w tym także w spornym okresie od dnia 1 marca 1974 roku do dnia 31 grudnia 1999 roku, wykonywał pracę maszynisty pojazdu trakcyjnego.

Jak wynika z powyższych zeznań, L. Ł. wykonując jednocześnie obowiązki instruktora maszynisty wykonywał takie same obowiązki jak maszynista tj. pracował na pojeździe trakcyjnym i uczył maszynistów prawidłowej pracy, co sprowadzało się de facto do kierowania pociągami. Praca na takim stanowisku ( maszynisty instruktora) mogła być wykonywana tylko przez najbardziej doświadczonych maszynistów, a stanowisko to było wyżej zaszeregowane niż stanowisko zwykłego maszynisty. Ubezpieczony prowadził wprawdzie również zajęcia teoretyczne, ale w niewielkim zakresie czasu pracy, przy czym zauważyć należy, iż uczestnikami tychże zajęć byli maszyniści, objęci normą przepisu art.43 ust.2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS. Skoro więc uczestnictwo w zajęciach maszynistów nie stoi na przeszkodzie zastosowania wobec nich powyższej normy, to tym bardziej winna ona mieć zastosowanie do ubezpieczonego, który również uczestniczył w tychże zajęciach, ale w charakterze instruktora. Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia z dnia 15 listopada 2011 roku, w którym stwierdził on, iż praca na stanowisku maszynisty - instruktora trakcji spalinowej i elektrycznej stanowi pracę na pojeździe trakcyjnym, uzasadniającą korzystniejsze jej zaliczenie przy ustalaniu prawa do kolejowej emerytury w sposób określony w art.43 ust.2 ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 15 listopada 2011 r. III AUa 712/11 LEX nr 1171266, Biul.SAKa (...), OSA 2012/12/96-102 1171266 Dz.U.2009.153.1227: art. 43 ust. 2.)

Reasumując- w ocenie Sądu Okręgowego, materiał dowodowy zebrany w sprawie, w tym przede wszystkim zeznania ubezpieczonego oraz wskazanych wyżej świadków, jak również zaświadczenie, w którym pracodawca poświadczył jednoznacznie fakt wykonywania przez ubezpieczonego w spornym okresie pracy na elektrycznym pojeździe trakcyjnym, spełnia wymogi art.43 ust.2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS – który stanowi, że za okresy zatrudnienia na kolei uważa się okresy pozostawania w stosunku pracy w kolejowych jednostkach organizacyjnych, w czasie których pracownik pobierał wynagrodzenie lub zasiłki z ubezpieczenia społecznego chorobowy, macierzyński lub opiekuńczy, a każdy pełny rok zatrudnienia na kolei na parowym, spalinowym lub elektrycznym pojeździe trakcyjnym, w drużynach konduktorskich oraz na stanowiskach manewrowych lub ustawiaczy liczy się jako 14 miesięcy zatrudnienia na kolei.

W oparciu o powyższe ustalenia Sąd Okręgowy uznał, że odwołanie ubezpieczonego w kwestii zaliczenia korzystniejszego przelicznika do okresu jego zatrudnienia w charakterze maszynisty instruktora zasługiwało na uwzględnienie.

Odwołujący wykonując pracę instruktora maszynisty w okresie od 1 marca 1974roku do 31 grudnia 1999 roku wykonywał pracę na pojeździe trakcyjnym i okres tej pracy należy liczyć według korzystniejszego przelicznika.

Dlatego też z mocy art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że zobowiązał organ rentowy do zaliczenia ubezpieczonemu L. Ł. lat pracy na stanowisku maszynisty instruktora w okresie od 1 marca 1974 roku do 31 grudnia 1999 roku za każdy rok 14 miesięcy zatrudnienia na kolei.