Portal Orzeczeń

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 6 kwietnia 2021 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. odmówił M. S. przyznania prawa do emerytury pomostowej, ponieważ nie udowodnił on okresu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszącego co najmniej 15 lat, a jedynie okres w wymiarze 4 lat, 7 miesięcy i 15 dni od 24 października 1988 roku do 12 czerwca 1993 roku.

W odwołaniu z dnia 7 maja 2021 roku pełnomocnik wnioskodawcy wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie swojemu mocodawcy prawa do emerytury pomostowej, po zaliczeniu do pracy w warunkach szczególnych okresów zatrudnienia:

- od dnia 16 sierpnia 1993 roku do dnia 30 września 2004 roku – jako pracy wymienionej w wykazie A dział XIV poz. 17 zał. do rozporządzenia Rady ministrów z 7 lutego 1983 roku ,

-od dnia 10 lutego 2005 roku do dnia 29 lipca 2006 roku - jako pracy wymienionej w wykazie A dział XIV poz. 17 zał. do rozporządzenia Rady ministrów z 7 lutego 1983 roku ,

- od dnia 16 stycznia 2007 roku do dnia 31 grudnia 2008 roku- jako pracy wymienionej w wykazie A dział XIV poz. 17 zał. do rozporządzenia Rady ministrów z 7 lutego 1983 roku ,

- od dnia 1 stycznia 2009 roku do 13 lipca 2020 roku- jako pracy wymienionej w załączniku nr 1 poz. 29 do ustawy o emeryturach pomostowych;

Ponadto pełnomocnik wnioskodawcy wniósł o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego.

Do odwołania pełnomocnik wnioskodawcy załączył dodatkową dokumentację w postaci korekty świadectwa z 20 kwietnia 2021 roku oraz dokumentację fotograficzną, na podstawie której Zakład Ubezpieczeń Społecznych ponownie rozpoznał wniosek o emeryturę pomostową.

Decyzją z dnia 14 maja 2021 roku – po zapoznaniu się z w/w nową dokumentacją- Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. ponownie odmówił M. S. prawa do emerytury pomostowej, podnosząc, że po dniu 31 grudnia 2008 roku skarżący nie wykonywał prac w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy i na dzień 01 stycznia 2009 roku nie udowodnił okresu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy, wynoszącego co najmniej 15 lat. ZUS na podstawie korekty świadectwa pracy zaliczył wnioskodawcy do szczególnego stażu pracy okres 19 lat, 2 miesięcy i 5 dni, ale na podstawie art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych, czyli do pracy w rozumieniu art. 32 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

W odwołaniu od tej decyzji z 28 maja 2021 roku pełnomocnik M. S. wniósł o zmianę decyzji i przyznanie wnioskodawcy prawa do emerytury pomostowej, po zaliczeniu do szczególnego staży pracy okresu zatrudnienia od dnia 1 stycznia 2009 roku do dnia 13 lipca 2020 roku jako pracy wymienionej w załączniku nr 1 poz. 29 do ustawy o emeryturach pomostowych .

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o łączne rozpoznanie odwołań M. S. od decyzji z dnia 6 kwietnia 2021 roku i z dnia 14 maja 20201 roku i ich oddalenie, powielając argumentację przedstawioną w zaskarżonej decyzji.

Postanowieniem z dnia 15 lipca 2021 roku Sąd na podstawie art. 219 k.p.c. połączył do łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawę z odwołania M. S. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 14 maja 2021 roku ze sprawą z odwołania od decyzji ZUS z dnia 6 kwietnia 2021 roku.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

M. S., urodzony w dniu (...), wystąpił w dniu 4 marca 2021 roku z wnioskiem o przyznanie prawa do emerytury pomostowej. We wniosku ubezpieczony wskazał, że nie pozostaje w stosunku pracy.

(dowód: wniosek o przyznanie prawa do emerytury pomostowej, k. 1 – 2 akt emerytalnych ZUS)

Ubezpieczony udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący 40 lat, 4 miesiące i 22 dni oraz staż pracy w warunkach szczególnych w rozumieniu art. 32 ustawy o emeryturach i rentach z FUS wynoszący 19 lat, 2 miesiące i 5 dni.

Do stażu pracy wykonywanej w warunkach szczególnych ZUS zaliczył wnioskodawcy okres zatrudnienia:

- od dnia 24 października 1988 roku do 12 czerwca 1993 roku w (...) w R. jako prace wykonywane przy lakierowaniu ręcznym, lub natryskowym niezhermetyzowane na stanowisku malarz konstrukcji-oczyszczacz;

- od dnia 16 sierpnia 1993 roku do dnia 30 września 2004 roku, od dnia 10 lutego 2005 roku do dnia 29 lipca 2006 roku oraz od dnia 16 stycznia 2007 roku do dnia 31 grudnia 2008 roku w Przedsiębiorstwie Produkcyjno-Usługowo-Handlowym (...), jako prace przy piaskowaniu na sucho i śrutowaniu wewnątrz komór na stanowisku oczyszczacz konstrukcji śrutem.

(okoliczność bezsporna)

W okresie od dnia 24 października 1988 roku do dnia 12 czerwca 1993 roku M. S. był zatrudniony na podstawie umowy o pracę, w pełnym wymiarze czasu pracy w Wytwórni (...) w R. na stanowisku malarz konstrukcji – oczyszczacz.

W dniu 24 czerwca 1993 roku pracodawca wystawił wnioskodawcy świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach, w którym zaświadczył, że M. S. w okresie od dnia 24 października 1988 roku do dnia 12 czerwca 1993 roku stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace przy lakierowaniu ręcznym lub natryskowym – niezhermetyzowanym na stanowisku malarza konstrukcji – oczyszczacza tj. prace wymienione w wykazie A dziale XIV poz. 17 pkt 5 załącznika nr 1 do zarządzenia nr 9 Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 1 sierpnia 1983 roku.

(dowód: świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach z dnia 24 czerwca 1993 roku k. 5 akt ZUS)

Do stałych obowiązków M. S. w Wytwórni (...) w R. w okresie od dnia 24 października 1988 roku do dnia 12 czerwca 1993 roku należało malowanie pistoletem natryskowym konstrukcji stalowych wielkogabarytowych. (...) wielkogabarytowe miały około 20 metrów długości, 4,5 metra szerokości oraz 1-2 metra grubości. Miejsca niedostępne konstrukcji oraz mniejsze elementy konstrukcji wnioskodawca malował ręcznie przy użyciu pędzelka. Wnioskodawca malował konstrukcje na hali produkcyjnej ze wszystkich stron tj. od zewnątrz i wewnątrz. Aby umalować konstrukcję wewnątrz należało wejść do jej środka, który z reguły miał średnicę około 1- 2 metrów. Taką pracę wnioskodawca wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

(dowód: zeznania świadka M. M. od minuty 07:48 do minuty 14:01 protokołu rozprawy z dnia 16 listopada 2021 roku, zeznania wnioskodawcy M. S. nagranie od minuty 14:48 do minuty 18:19 protokołu rozprawy z dnia 16 listopada 2021 roku,)

Wnioskodawca w okresie: od dnia 16 sierpnia 1993 roku do dnia 31 grudnia 2004 roku, od dnia 10 lutego 2005 roku do dnia 29 lipca 2006 roku oraz od dnia 16 stycznia 2007 roku do 13 lipca 2020 roku był zatrudniony na podstawie umowy o pracę, w pełnym wymiarze czasu pracy w Przedsiębiorstwie Produkcyjno-Usługowo-Handlowym (...) Spółka z o.o., Wnioskodawca był zatrudniony na stanowisku malarza oczyszczacza, malarza konstrukcji – oczyszczacza konstrukcji.

Pracodawca wystawił wnioskodawcy w dniu 20 kwietnia 2021 roku korektę świadectwa wykonywania prac w szczególnych warunkach z 13 lipca 2020 roku, w którym zaświadczył, że M. S. w okresie:

- od dnia 16 sierpnia 1993 roku do dnia 30 września 2004 roku,

- od dnia 10 lutego 2005 roku do dnia 29 lipca 2006 roku,

- od dnia 16 stycznia 2007 roku do 31 grudnia 2008 roku

stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace przy lakierowaniu ręcznym lub natryskowym niezhermetyzowanym na stanowisku malarza - oczyszczacza tj. pracę wymienioną w wykazie A dział XIV poz. 17 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku.

(dowód: korekta świadectwa wykonywania prac w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze z dnia 20 kwietnia 2020 roku k. 4 akt sprawy)

Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Usługowo-Handlowe (...) Spółka z o.o. nie wystawiła wnioskodawcy świadectwa pracy w warunkach szczególnych za okres zatrudnienia od 1 stycznia 2009 roku do 13 lipca 2020 roku (okoliczność bezsporna)

Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Usługowo-Handlowe (...) zajmowało się produkcją konstrukcji stalowych.

Do stałych obowiązków wnioskodawcy w całym okresie zatrudnienia w Spółce (...) należało malowanie konstrukcji stalowych. Malowanie odbywało się na hali. Wnioskodawca malował duże gabarytowo konstrukcje przy użyciu pistoletu natryskowego, a do malowania miejsc trudno dostępnych używał pędzelka. Hala do 2017 roku nie była wentylowana. Elementy były malowane na zewnątrz i wewnątrz. Prace przy malowaniu konstrukcji z zewnątrz oraz wewnątrz rozkładały się po połowie.

(dowód: zeznania świadka T. M. od minuty 04:47 do minuty 10:36, zeznania świadka M. R. od minuty 10:47 do minuty 15:11, zeznania świadka R. M. od minuty 15:11 do minuty 18:19 protokołu rozprawy z dnia 20 lipca 2021 roku zeznania wnioskodawcy M. S. nagranie od minuty 14:48 do minuty 18:19 protokołu rozprawy z dnia 16 listopada 2021 roku,)

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 roku o emeryturach pomostowych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1924) prawo do emerytury pomostowej, z uwzględnieniem art. 5-12, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1. urodził się po dniu 31 grudnia 1948 roku;

2. ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

3. osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4. ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5. przed dniem 1 stycznia 1999 roku wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych;

6. po dniu 31 grudnia 2008 roku wykonywał prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

7. nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

Prawo do emerytury pomostowej zgodnie z art. 49 ustawy o emeryturach pomostowej przysługuje również osobie, która:

1) po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

2) spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1-5 i 7 i art. 5-12;

3) w dniu wejścia w życie ustawy miała wymagany w przepisach, o których mowa w pkt 2, okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3.

Warunkiem skutecznego ubiegania się o emeryturę pomostową w świetle wykładni językowej art. 4 i art. 49 ustawy z 2008 r. o emeryturach pomostowych, jest legitymowanie się określonym stażem pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze (w rozumieniu ustawy o emeryturach pomostowych lub dotychczasowych przepisów) oraz kontynuowanie pracy w tych warunkach po wejściu w życie ustawy, a więc po dniu 1 stycznia 2009r. W przypadku kiedy osoba ubiegająca się o to świadczenie nie kontynuuje pracy w warunkach szczególnych lub szczególnym charakterze i legitymuje się w związku z tym jedynie stażem pracy "szczególnej" według poprzednio obowiązujących przepisów, może nabyć prawo do "nowego" świadczenia jedynie wówczas, gdy dotychczasowy staż pracy (okres prac) można kwalifikować jako prace w warunkach szczególnych w rozumieniu dziś obowiązujących przepisów (art. 3 ust. 1 ustawy) lub o szczególnym charakterze (art. 3 ust. 3 ustawy). Innymi słowy brak podstaw prawnych do przyznania emerytury pomostowej ubezpieczonemu, którego dotychczasowy okres pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze, dziś nie może być tak kwalifikowany (tak: wyroku Sądu Najwyższego z dnia 13 marca 2012 r., sygn. akt II UK 164/11, wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 2 kwietnia 2014 r., III AUa 2302/13).

Transponując powyższe na grunt przedmiotowej sprawy wskazać należy, że wnioskodawca był zobowiązany wykazać, że po dniu 31 grudnia 2008 roku wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy pomostowej lub też udowodnić że wcześniejszy okres wykonywania pracy w warunkach szczególnych może być za taki uznany w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy pomostowej.

W będącej przedmiotem osądu sprawie poza sporem było, że wnioskodawca wykonywał w okresach: od dnia 24 października 1988 roku do dnia 12 czerwca 1993 roku, od dnia 16 sierpnia 1993 roku do dnia 30 września 2004 roku, od dnia 10 lutego 2005 roku do dnia 29 lipca 2006 roku, od dnia 16 stycznia 2007 roku do 31 grudnia 2008 pracę w warunkach szczególnych w rozumieniu przepisu art. 32 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. ZUS zaliczył bowiem te okresy wnioskodawcy do szczególnego stażu pracy na podstawie art. 32 ustawy o emeryturach i rentach z FUS jako prace wymienione w wykazie A dziale XIV poz. 17 zał. do rozporządzenia Rady ministrów z 7 lutego 1983 roku.

Przyczyną odmowy przyznania wnioskodawcy prawa do emerytury pomostowej było ustalenie przez ZUS, że wnioskodawca nie wykonywał po 31 grudnia 2008 roku pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze w rozumieniu przepisu art. 3 ust 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych. Nie dysponował bowiem świadectwem wykonywania pracy w warunkach szczególnych za ten okres. Powyższe zaś oznacza, że dla nabycia przez skarżącego prawa do emerytury pomostowej dotychczasowy staż pracy zaliczony przez ZUS do pracy w warunkach szczególnych wg dotychczasowych przepisów tj. na podstawie art. 32 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, musiałby jednocześnie kwalifikować się do prac w warunkach szczególnych w rozumieniu dziś obowiązujących przepisów (art. 3 ust. 1 ustawy) lub o szczególnym charakterze (art. 3 ust. 3 ustawy), co ZUS zakwestionował.

Prace w szczególnych warunkach – zgodnie z art. 3 ust 1 ustawy o emeryturach pomostowych - to prace związane z czynnikami ryzyka wymienionymi w art. 3 ust 2 ustawy, które z wiekiem mogą z dużym prawdopodobieństwem spowodować trwałe uszkodzenie zdrowia, wykonywane w szczególnych warunkach środowiska pracy, determinowanych siłami natury lub procesami technologicznymi, które mimo zastosowania środków profilaktyki technicznej, organizacyjnej i medycznej stawiają przed pracownikami wymagania przekraczające poziom ich możliwości, ograniczony w wyniku procesu starzenia się jeszcze przed osiągnięciem wieku emerytalnego, w stopniu utrudniającym ich pracę na dotychczasowym stanowisku; wykaz prac w szczególnych warunkach określa załącznik nr 1 do ustawy.

Z kolei prace o szczególnym charakterze – zgodnie z art. 3 ustęp 3 ustawy o emeryturach pomostowych - to prace wymagające szczególnej odpowiedzialności oraz szczególnej sprawności psychofizycznej, których możliwość należytego wykonywania w sposób niezagrażający bezpieczeństwu publicznemu, w tym zdrowiu lub życiu innych osób, zmniejsza się przed osiągnięciem wieku emerytalnego na skutek pogorszenia sprawności psychofizycznej, związanego z procesem starzenia się; wykaz prac o szczególnym charakterze określa załącznik nr 2 do ustawy.

Wnioskodawca – jak wyżej podniesiono- nie dysponował zaświadczeniem o okresach pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy, za okresy przypadające przed dniem 1 stycznia 2009 r., jak tego wymaga art. 51 ustawy o emeryturach pomostowych.

Zakres przedmiotowy prac zaliczanych przez ustawodawcę do prac w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów ustawy o emeryturach pomostowych jest znacznie węższy niż ten określony w wykazie takich prac zamieszczonych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z 1983r. wydanym na podstawie art. 32 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Celem ustawy o emeryturach pomostowych była bowiem likwidacja możliwości wcześniejszego przechodzenia na emeryturę przez niektóre grupy zawodowe. Ustawodawca uznał, że wprowadzone w 1983 r. przepisy regulujące te kwestie (w szczególności rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r.) przewidują zbyt szeroką grupę uprawnionych do wcześniejszych świadczeń emerytalnych i niezbędna jest konsekwentna realizacja założeń reformy systemu ubezpieczeń społecznych, co do stopniowej likwidacji możliwości wcześniejszego przejścia na emeryturę. W wyniku reformy systemu ubezpieczeń społecznych, zgodnie z regulacjami zawartymi w ustawie o emeryturach i rentach z FUS ulegała stopniowej likwidacji możliwość wcześniejszego przejścia na emeryturę. Zatem nie wszystkie osoby korzystające w starym systemie emerytalnym z obniżonego wieku emerytalnego będą mogły skorzystać z emerytur pomostowych.

Podkreślić należy, że prawo do emerytury pomostowej jest ściśle związane z szybszą utratą zdolności do zarobkowania z uwagi na szczególne warunki lub szczególny charakter pracy. Praca taka, świadczona stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy, przyczynia się do szybszego obniżenia wydolności organizmu, stąd też wykonująca ją osoba ma prawo do emerytury wcześniej niż inni ubezpieczeni. Prawo to stanowi przywilej i odstępstwo od zasady powszechnego wieku emerytalnego, a zatem regulujące je przepisy należy wykładać w sposób gwarantujący zachowanie celu uzasadniającego to odstępstwo. Podzielając takie rozumienie przepisów ustawy o emeryturach pomostowych, należy stwierdzić, że ustawodawca w załącznikach nr 1 i 2 w sposób ścisły i wyczerpujący uregulował rodzaje prac wykonywanych w szczególnych warunkach i o szczególnym charakterze. Oznacza to, że wymienione w nim prace stanowią katalog zamknięty i tym samym wyłącznie wykonywanie tych prac uprawnia do nabycia emerytury pomostowej.

Pełnomocnik skarżącego podniósł, że wnioskodawca w spornych okresach wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione w załączniku nr 1 do ustawy o emeryturach pomostowych pod pozycją 29 tj. prace bezpośrednio przy malowaniu, nitowaniu lub montowaniu elementów wyposażenia w pomieszczeniach o bardzo małej kubaturze z utrudnioną wentylacją (podwójne dna statków, zbiorniki, rury itp.).

Z przeprowadzonego postępowania dowodowego w postaci zeznań świadków oraz zgromadzonych dokumentów wynika, że w spornych okresach wnioskodawca wykonywał takie same prace, a mianowicie malował pistoletem natryskowym lub pędzlem konstrukcje stalowe. Prace te wykonywał na hali produkcyjnej. (...) malował zarówno z zewnątrz jak i wewnątrz, a prace te rozkłady się po połowie.

Prace wykonywane przez M. S. nie mieszczą się w pojęciu prac wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy o emeryturach pomostowych pod pozycją 29. Wnioskodawca wykonywał prace bezpośrednio przy malowaniu, ale nie tylko w pomieszczeniach o bardzo małej kubaturze z utrudnioną wentylacją. Prace w pomieszczeniach o bardzo małej kubaturze z utrudnioną wentylacją wnioskodawca wykonywał jedynie wówczas, gdy malował konstrukcje stalowe od wewnątrz. Tylko wówczas musiał bowiem wejść do środka stalowej konstrukcji stalowej o średnicy 1-2 metrów i malować ją od wewnątrz. Nie ulega wątpliwości, że wnętrza konstrukcji stalowych, o średnicy do 2 metrów, mieszczą się w pojęciu pomieszczenia o bardzo małej kubaturze z utrudnioną wentylacją. Nie mniej oprócz malowania konstrukcji stalowych od wewnątrz, w całym spornym okresie wnioskodawca malował także konstrukcje stalowe od zewnątrz. Przy malowaniu konstrukcji na zewnątrz nie musiał wchodzić do ich wnętrza. A hali produkcyjnej, na której malował konstrukcje, pomimo złej wentylacji, nie sposób uznać za pomieszczenie o bardzo małej kubaturze jak tego wymaga poz. 29 załącznika nr 1 do ustawy o emeryturach pomostowych. Świadkowie T. M. oraz M. R., którzy pracowali z wnioskodawcą w K. od 1994 roku do 2018 roku, zeznali, że prace malarskie konstrukcji z zewnątrz oraz wewnątrz rozkłady się po połowie w czasie każdego dnia pracy. Powyższe nie ulega wątpliwości skoro wnioskodawca – jak sam przyznał w całym spornym okresie - musiał każdą konstrukcję umalować zarówno na zewnątrz jak i wewnątrz. Fakt pracy wnioskodawcy przy malowaniu konstrukcji z zewnątrz jak i wewnątrz potwierdził także świadek M. M., który pracował razem z wnioskodawca w (...), na tożsamym co on stanowisku malarza i miał taki sam zakres obowiązków.

Tym samym wnioskodawca w całym spornym okresie oprócz prac w warunkach szczególnych wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy o emeryturach pomostowych pod pozycją 29, wykonywał także prace bezpośrednio przy malowaniu konstrukcji stalowych w pomieszczeniach o dużej kubaturze (hali produkcyjnej), które nie zostały przez ustawodawcę zaliczone do prac w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze w zał. nr 1 i 2 do ustawy o emeryturach pomostowych. Skoro wnioskodawca w ramach obowiązującego go czasu pracy, oprócz prac w warunkach szczególnych wykonywał także inne prace, które takiego szczególnego charakteru nie miały, to znaczy, że nie pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w warunkach szczególnych, jak tego wymaga ustawodawca. Powyższe wyklucza zaliczenie wszystkich spornych okresów do szczególnego stażu pracy w rozumieniu art. 3 ustawy o emeryturach pomostowych. Pracą w warunkach szczególnych jest bowiem wyłącznie praca, która jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

W spornych okresach skarżący wykonywał zatem prace w szczególnych warunkach, ale jedynie w rozumieniu art. 32 ustawy o emeryturach i rentach z FUS wymienione w wykazie A dziale XIV poz. 17 - lakierowanie ręczne lub natryskowe – niezhermetyzowane. Nie jest to wystarczające do przyznania emerytury pomostowej, gdyż z tych prac ustawodawca do prac w szczególnych warunkach w rozumieniu art. 3 ustawy o emeryturach pomostowych zalicza jedynie prace wymienione w załączniku Nr 1 do ustawy o emeryturach pomostowych pod poz. 29 tj. prace bezpośrednio przy malowaniu, elementów wyposażenia w pomieszczeniach o bardzo małej kubaturze z utrudnioną wentylacją (podwójne dna statków, zbiorniki, rury itp.). A tych prac wnioskodawca nie wykonywał w pełnym wymiarze czasu pracy w spornych okresach, a jedynie w połowie wymiaru. Oznacza to, że wnioskodawca nie legitymuje się jakimkolwiek stażem pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ustawy o emeryturach pomostowych.

Z uwagi na powyższe, szczególny staż pracy wnioskodawcy w rozumieniu art. 32 ustawy o emeryturach i rentach z FUS wynoszący 19 lat 2 miesiące i 5 dni– wobec braku szczególnego stażu pracy w rozumieniu art. 3 ustawy o emeryturach pomostowych po 31 grudnia 2008 roku- nie może doprowadzić do przyznania mu prawa do emerytury pomostowej.

Z tych też względów, Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł jak w sentencji wyroku.