Portal Orzeczeń

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia (...). Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. odmówił A. N. przyznania prawa do emerytury pomostowej. Zakład odmówił przyznania wnioskodawcy emerytury, ponieważ:

- nie udowodnił okresu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszącego co najmniej 15 lat,

- przed dniem 1 stycznia 1999 roku nie wykonywał prac w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych lub art. 32 i art. 33 ustawy emerytalnej

- po dniu 31 grudnia 2008 roku nie wykonywał prac w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych.

Do stażu pracy wykonywanej w warunkach szczególnych ZUS nie zaliczył żadnego okresu wnioskodawcy, gdyż nie przedłożył on dokumentów potwierdzających pracę w szczególnych warunkach. Nadto po 31 grudnia 2008r. nie został zgłoszony w ZUS jako pracownik zatrudniony w warunkach szczególnych.

W odwołaniu z dnia 26 września 2022 roku wnioskodawca wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji podnosząc, że w okresie od 1 września 1977r. do 30 kwietnia 1993r. pracował w warunkach szkodliwych w (...) w R. na stanowisku: operator wielomaszynowy, podsuwnicowy, oczyszczacz. W uzasadnieniu podnosił, że pracodawca wystawił mu wadliwe świadectwo pracy ponieważ nie zamieścił w nim informacji o warunkach szkodliwych. Podnosił również o wyjaśnienie ogólnego stażu pracy, który jego zdaniem powinien wynosić około 42 lat pracy.

W odpowiedzi na odwołanie ZUS wskazał, że decyzją z 19 października 2022r. zmienił zaskarżoną decyzję w zakresie ogólnego stażu pracy i uznał, że wnioskodawca posiada 42 lata, 5 miesięcy i 10 dni okresów składkowych i nieskładkowych. W pozostałej części organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania, powielając argumentację przedstawioną w zaskarżonej decyzji.

Sprawa zarejestrowana została w Sądzie Okręgowym w Piotrkowie Tryb. pod sygn. VU 605/22.

Decyzją z dnia (...). Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. odmówił A. N. przyznania prawa do emerytury pomostowej. Zakład odmówił przyznania wnioskodawcy emerytury, ponieważ:

- nie udowodnił okresu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszącego co najmniej 15 lat,

- po dniu 31 grudnia 2008 roku nie wykonywał prac w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych.

Do stażu pracy wykonywanej w warunkach szczególnych ZUS zaliczył okres zatrudnienia wnioskodawcy od 1 maja 1986r. do 31 lipca 1987r. tj. 1 rok i 3 miesiące.

Do pracy wykonywanej w szczególnych warunkach ZUS nie uznał okresów zatrudnienia:

- od 27 czerwca 1980r. do 30 kwietnia 1986r. oraz od 1 sierpnia 1987r. do 30 kwietnia 1994r. ponieważ przedłożona dokumentacja nie potwierdza wykonywania pracy w warunkach szczególnych. Zajmowane stanowisko pracy „podsuwnicowy” „podsuwnicowy - oczyszczacz” nie zostały wymienione w Zarządzeniu nr 3 Ministra Hutnictwa Przemysłu Maszynowego z dnia 30 marca 1985r., w wykazie A dział III;

- od 1 sierpnia 2000r. do 31 grudnia 2008r. ponieważ przedłożone sprostowanie świadectwa pracy z 16 listopada 2022r. nie spełnia wymogów formalnych;

- od 1 stycznia 2009r. do 28 lutego 2013r. ponieważ pracodawca nie zgłosił wnioskodawcy do ZUS na drukach ZSWA.

ZUS przyjął za udowodniony staż pracy w szczególnych warunkach wynoszący 1 rok, 3 miesiące i 0 dni a łączny staż sumaryczny wynoszący 42 lata, 5 miesięcy i 10 dni.

W odwołaniu z 25 stycznia 2023r. A. N. wnosił o zaliczenie jako pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze okresu pracy:

- od 1 września 1980r. do 30 kwietnia 1993r. jako operator wielomaszynowy, podsuwnicowy, podsuwnicowy oczyszczacz w (...), podnosząc że wykonywał prace wskazaną w dziale III pkt 80 i 86 wykazu z Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. (piaskowanie na sucho i śrutowanie wewnątrz komór, obsługa suwnic);

- od 1 sierpnia 2000r. do 28 lutego 2013r. jako kierowca samochodu ciężarowego o ładowności powyżej 3,5 tony w Zakładzie (...). gdzie wykonywał prace wskazaną w dziale VIII poz. 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r.

W odpowiedzi na odwołanie ZUS wskazał, że w toku postępowania wnioskodawca przedłożył nowe dowody, w oparciu o które do stażu pracy w warunkach szczególnych organ uwzględnił okres pracy od 1 maja 1986r. do 31 lipca 1987r. łącznie 1 rok i 3 miesiące. Oddział wnosił o oddalenie odwołania powielając argumentację wskazaną w zaskarżonej decyzji oraz połączenie niniejszej sprawy ze sprawą z odwołania wnioskodawcy od decyzji z dnia (...).

Sprawa zarejestrowana została w Sądzie Okręgowym w Piotrkowie Tryb. pod sygn. VU 91/23.

Postanowieniem z dnia 22 lutego 2023r. Sąd Okręgowy połączył niniejszą sprawę do łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia ze sprawą o sygn. VU 605/22 z odwołania A. N..

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny w sprawie:

A. N., urodzony w dniu (...), wystąpił w dniu 27 lipca 2022r. z wnioskiem o przyznanie prawa do emerytury pomostowej.

(dowód: wniosek o przyznanie prawa do emerytury pomostowej, k. 7 - akt emerytalnych ZUS)

W okresie od 1 września 1977r. do 30 kwietnia 1993r. A. N. zatrudniony był w Wytwórni (...) w R. na podstawie umowy o pracę, w pełnym wymiarze czasu pracy.

W okresie od 1 września 1977r. do 7 września 1980r. skarżący był uczniem praktycznej nauki zawodu. W tym okresie 3 dni uczęszczał do szkoły, a przez 3 dni miał praktyki w zakładzie.

(dowód: świadectwo pracy k. 7 – akt sprawy, zeznania wnioskodawcy nagranie od minuty 6:42 do minuty 9:48 protokołu rozprawy z dnia 20 czerwca 2023r.)

Po ukończeniu szkoły zawodowej (...) zatrudnił wnioskodawcę w wydziale (...) na stanowisku operatora wielomaszynowego. Wydział (...) był to wydział przygotowawczy, na którym były przygotowywane blachy, z których były wytwarzane konstrukcje stalowe Na tym stanowisku wnioskodawca pracował od dnia 8 września 1980r. do 28 lutego 1983r.

(dowód: umowa o pracę k. 26, karta obiegowa zmiany k. 30, angaż- k. 31 , 32 akt sprawy, zeznania wnioskodawcy nagranie od minuty 14:42 do minuty 17:23 protokołu rozprawy z dnia 20 czerwca 2023r.)

Na wydziale (...) wnioskodawca pracował na linii czyszczenia blach. Jako operator wielomaszynowy zajmował się obsługą maszyny do czyszczenia blach mniejszych tzw. kształtowników. Wnioskodawca musiał uciąć blachę przy pomocy gilotyny, a następnie ułożyć blachę na rolkach i zasypać maszynę śrutem, który służył do czyszczenia blach. Za pomocą rolek blacha przemieszczała się do maszyny. Następnie wnioskodawca czuwał nad prawidłowością pracy maszyny, a po zakończeniu cyklu czyszczenia, oczyszczoną blachę układał na palecie, którą potem odbierała suwnica.

Na hali panował duży huk.

(dowód: zeznania świadka Z. H. nagranie od minuty 2:52 do minuty 8:16, zeznania świadka J. K. nagranie od minuty 8:25 do minuty 10:52 – protokołu rozprawy z dnia 13 kwietnia 2023r., zeznania wnioskodawcy nagranie od minuty 9:48 do minuty 14:42 protokołu rozprawy z dnia 20 czerwca 2023r.)

Po ukończeniu kursu podsuwnicowego pracodawca od dnia 1 marca 1983r. powierzył wnioskodawcy stanowisko podsuwnicowego na wydziale (...). Po uzyskaniu uprawnień podsuwnicowego wnioskodawcy powierzono dodatkowe obowiązki w postaci podpięcia haków pod blachy o dużych gabarytach, za pomocą których suwnica umieszczała je na rolkach maszyny czyszczącej. Pozostałe obowiązki wnioskodawcy były takie same jak w okresie pracy na stanowisku operatora wielomaszynowego. Do stałych obowiązków wnioskodawcy należało cięcie blach za pomocą gilotyny oraz obsługa maszyny do czyszczenia blach tj. zasypywanie jej śrutem oraz obserwacja pracy. Z tym, że wnioskodawca obsługiwał nie tylko maszynę do czyszczenia kształtowników, ale także maszynę do czyszczenia dużych blach. Obsługa maszyny do czyszczenia dużych blach różniła się tylko tym, że wnioskodawca nie układał ręcznie blach na rolkach i nie przekładał ich na palety. Te czynności były wykonywane przez suwnicowego z uwagi na duże gabaryty blach.

W okresie od 24 października 1983r. do 16 października 1985r. A. N. odbywał służbę wojskową.

Po wojsku pracodawca przeniósł wnioskodawcę na wydział (...) na stanowisko podsuwnicowy – oczyszczacz mechaniczny. Do obowiązków wnioskodawcy należało wówczas czyszczenie konstrukcji stalowych ręcznie przy pomocą pistoletu ze śrutem.

Od 1 lutego 1986r. wnioskodawca wrócił na wydział (...) na stanowisko podsuwnicowego.

Z dniem 1 maja 1986r. A. N. powierzono obowiązki oczyszczacza mechanicznego na wydziale (...).

Od dnia 1 sierpnia 1987r. wnioskodawcy powierzono obowiązki podsuwnicowego - oczyszczacza na wydziale (...). Na tym stanowisku pracował już do końca okresu zatrudnienia tj. do dnia 30 kwietnia 1993r.

Zakres obowiązków wnioskodawcy na Wydziale (...) od 1 lutego 1986 roku do 30 kwietnia 1993 roku był taki sam jak przed służbą wojskową. Wnioskodawca obsługiwał maszyny do czyszczenia blach dużych i małych, zasypywał je śrutem, ciął blachy gilotyną, podpinał haki pod blachy o dużych gabarytach, za pomocą których suwnica umieszczała je na rolkach maszyny czyszczącej.

(dowód: świadectwo pracy k. 7, angaż k. 95, umowa o pracę k. 85,– akt sprawy, zeznania wnioskodawcy nagranie od minuty 14:42 do minuty 22:34 protokołu rozprawy z dnia 20 czerwca 2023r.angaż k. 79, angaż k. 78, angaże k. 68-77, karta obiegowa zmiany k. 64 – akt sprawy.)

W zakładzie stolarskim w S. A. N. pracował na podstawie umowy o pracę, w pełnym wymiarze czasu pracy od 4 września 1999r. do 30 marca 2020r. Początkowo była to firma (...), gdzie zatrudniony był jako operator skrawek drewna i kierowca do 28 lutego 2013r., a następnie Zakład (...), gdzie od 1 marca 2013r. do 30 marca 2020r. zatrudniony był jako kierowca -sprzedawca.

(dowód: świadectwo pracy k.4, świadectwo pracy k. 5- akt sprawy)

W okresie zatrudnienia u I. N. od dnia 4 września 1999r. do 31 lipca 2000r. wnioskodawca wykonywał pracę operatora skrawarek drewna. Natomiast w okresie od 1 sierpnia 2000r. do 28 lutego 2013r. wnioskodawca jako kierowca samochodu ciężarowego o ładowności powyżej 3,5 tony.

(dowód: oświadczenie pracodawcy k. 19 – akt sprawy)

Jako kierowca samochodu ciężarowego w okresie od 1 sierpnia 2000r. do 30 marca 2020r. A. N. zajmował się rozwożeniem mebli po terenie całego kraju. Jeździł samochodem o ładowności pow. 3,5 tony. Były to samochody o ładowności 5-6 ton. Wnioskodawca pilnował i pomagał przy załadunku towaru na samochód, aby ładunek się nie przesunął podczas transportu. Załadunkiem bezpośrednio mebli zajmowali się inni pracownicy, a na miejscu rozładunkiem zajmowali się pracownicy magazynów.

(dowód: zeznania świadka G. N. nagranie od minuty 2:22 do minuty 5:10, zeznania wnioskodawcy nagranie od minuty 22:34 do minuty 28:57 – protokołu rozprawy z dnia 20 czerwca 2023r.)

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 roku o emeryturach pomostowych (Dz. U. z 2022r. poz. 1340) prawo do emerytury pomostowej, z uwzględnieniem art. 5-12, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1. urodził się po dniu 31 grudnia 1948 roku;

2. ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

3. osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4. ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5. przed dniem 1 stycznia 1999 roku wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych;

6. po dniu 31 grudnia 2008 roku wykonywał prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

Prawo do emerytury pomostowej zgodnie z art. 49 ustawy o emeryturach pomostowej przysługuje również osobie, która:

1) po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

2) spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1-5 i 7 i art. 5-12;

3) w dniu wejścia w życie ustawy miała wymagany w przepisach, o których mowa w pkt 2, okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3.

Warunkiem skutecznego ubiegania się o emeryturę pomostową w świetle wykładni językowej art. 4 i art. 49 ustawy z 2008 r. o emeryturach pomostowych, jest legitymowanie się określonym stażem pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze (w rozumieniu ustawy o emeryturach pomostowych lub dotychczasowych przepisów) oraz kontynuowanie pracy w tych warunkach po wejściu w życie ustawy, a więc po dniu 1 stycznia 2009r. W przypadku kiedy osoba ubiegająca się o to świadczenie nie kontynuuje pracy w warunkach szczególnych lub szczególnym charakterze i legitymuje się w związku z tym jedynie stażem pracy "szczególnej" według poprzednio obowiązujących przepisów, może nabyć prawo do "nowego" świadczenia jedynie wówczas, gdy dotychczasowy staż pracy (okres prac) można kwalifikować jako prace w warunkach szczególnych w rozumieniu dziś obowiązujących przepisów (art. 3 ust. 1 ustawy) lub o szczególnym charakterze (art. 3 ust. 3 ustawy). Innymi słowy brak podstaw prawnych do przyznania emerytury pomostowej ubezpieczonemu, którego dotychczasowy okres pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze, dziś nie może być tak kwalifikowany (tak: wyroku Sądu Najwyższego z dnia 13 marca 2012 r., sygn. akt II UK 164/11, wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 2 kwietnia 2014 r., III AUa 2302/13).

Transponując powyższe na grunt przedmiotowej sprawy wskazać należy, że wnioskodawca był zobowiązany wykazać, że po dniu 31 grudnia 2008 roku wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy pomostowej lub też udowodnić że wcześniejszy okres wykonywania pracy w warunkach szczególnych może być za taki uznany w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy pomostowej.

Wnioskodawca nie udowodnił, by po dniu 31 grudnia 2008 roku wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych.

Prace w szczególnych warunkach – zgodnie z art. 3 ust 1 ustawy o emeryturach pomostowych - to prace związane z czynnikami ryzyka wymienionymi w art. 3 ust 2 ustawy, które z wiekiem mogą z dużym prawdopodobieństwem spowodować trwałe uszkodzenie zdrowia, wykonywane w szczególnych warunkach środowiska pracy, determinowanych siłami natury lub procesami technologicznymi, które mimo zastosowania środków profilaktyki technicznej, organizacyjnej i medycznej stawiają przed pracownikami wymagania przekraczające poziom ich możliwości, ograniczony w wyniku procesu starzenia się jeszcze przed osiągnięciem wieku emerytalnego, w stopniu utrudniającym ich pracę na dotychczasowym stanowisku; wykaz prac w szczególnych warunkach określa załącznik nr 1 do ustawy.

Z kolei prace o szczególnym charakterze – zgodnie z art. 3 ustęp 3 ustawy o emeryturach pomostowych - to prace wymagające szczególnej odpowiedzialności oraz szczególnej sprawności psychofizycznej, których możliwość należytego wykonywania w sposób niezagrażający bezpieczeństwu publicznemu, w tym zdrowiu lub życiu innych osób, zmniejsza się przed osiągnięciem wieku emerytalnego na skutek pogorszenia sprawności psychofizycznej, związanego z procesem starzenia się; wykaz prac o szczególnym charakterze określa załącznik nr 2 do ustawy.

Zakres przedmiotowy prac zaliczanych przez ustawodawcę do prac w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów ustawy o emeryturach pomostowych jest znacznie węższy niż ten określony w wykazie takich prac zamieszczonych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z 1983r. wydanym na podstawie art. 32 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Celem ustawy o emeryturach pomostowych była bowiem likwidacja możliwości wcześniejszego przechodzenia na emeryturę przez niektóre grupy zawodowe. Ustawodawca uznał, że wprowadzone w 1983 r. przepisy regulujące te kwestie (w szczególności rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r.) przewidują zbyt szeroką grupę uprawnionych do wcześniejszych świadczeń emerytalnych i niezbędna jest konsekwentna realizacja założeń reformy systemu ubezpieczeń społecznych, co do stopniowej likwidacji możliwości wcześniejszego przejścia na emeryturę. W wyniku reformy systemu ubezpieczeń społecznych, zgodnie z regulacjami zawartymi w ustawie o emeryturach i rentach z FUS ulegała stopniowej likwidacji możliwość wcześniejszego przejścia na emeryturę. Zatem nie wszystkie osoby korzystające w starym systemie emerytalnym z obniżonego wieku emerytalnego będą mogły skorzystać z emerytur pomostowych.

Podkreślić należy, że prawo do emerytury pomostowej jest ściśle związane z szybszą utratą zdolności do zarobkowania z uwagi na szczególne warunki lub szczególny charakter pracy. Praca taka, świadczona stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy, przyczynia się do szybszego obniżenia wydolności organizmu, stąd też wykonująca ją osoba ma prawo do emerytury wcześniej niż inni ubezpieczeni. Prawo to stanowi przywilej i odstępstwo od zasady powszechnego wieku emerytalnego, a zatem regulujące je przepisy należy wykładać w sposób gwarantujący zachowanie celu uzasadniającego to odstępstwo. Podzielając takie rozumienie przepisów ustawy o emeryturach pomostowych, należy stwierdzić, że ustawodawca w załącznikach nr 1 i 2 w sposób ścisły i wyczerpujący uregulował rodzaje prac wykonywanych w szczególnych warunkach i o szczególnym charakterze. Oznacza to, że wymienione w nim prace stanowią katalog zamknięty i tym samym wyłącznie wykonywanie tych prac uprawnia do nabycia emerytury pomostowej.

Wnioskodawca nie dysponował zaświadczeniem wykonywania prac w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. W spornym okresie po 31 grudnia 2008 roku zatrudniony był na stanowisku kierowcy i kierował samochodami o ładowności pow. 3,5 tony. Ustawodawca do prac w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze, o których mowa w art. 3 ustawy o emeryturach pomostowych zalicza jedynie prace wymienione w załączniku nr 1 i 2 do ustawy o emeryturach pomostowych. Wśród tych prac brak jest pracy kierowcy samochodu ciężarowego o masie całkowitej pow. 3,5 tony. Wymienione zostały tam jedynie prace kierowców autobusów, trolejbusów oraz motorniczych tramwajów w transporcie publicznym (pkt 8), prace kierowców pojazdów uprzywilejowanych (pkt 9) czy prace kierowców pojazdów przewożących towary niebezpieczne wymagające oznakowania pojazdu tablicą barwy pomarańczowej, zgodnie z przepisami Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (pkt 10).

Jak wynika z zeznań świadka G. N. jak i samego skarżącego, wnioskodawca takiej pracy nie wykonywał. Kierował bowiem samochodem ciężarowym o ładowności powyżej 3,5 tony, którym przewoził meble po terenie całego kraju. Praca kierowcy samochodu ciężarowego o ładowności powyżej 3,5 tony jest pracą w warunkach szczególnych, ale jedynie wg starego przepisu art. 32 ustawy emerytalnej jako wymieniona w wykazie A dział VIII poz. 2 zał. do rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 roku, a nie w rozumieniu art. 3 ustawy o emeryturach pomostowych. Praca, którą wnioskodawca wykonywał po 31 grudnia 2008 roku nie jest zaliczona do prac w szczególnych warunkach lub charakterze w zał. nr 1 lub 2 do ustawy o emeryturach pomostowych. Dlatego też pracodawcy za te okresy pracy nie wystawili skarżącemu zaświadczenia o wykonywaniu pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze.

Skoro zatem wnioskodawca po 31 grudnia 2008 roku nie wykonywał pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ustawy o emeryturach pomostowych, aby mógł nabyć prawo do emerytury pomostowej musiałby wykazać, że wykonywana przez niego praca w warunkach szczególnych według poprzednio obowiązujących przepisów, jest jednocześnie pracą w warunkach szczególnych lub o szczególnym charakterze w rozumieniu dziś obowiązujących przepisów (art. 3 ust. 1 i ust. 3 ustawy). Jak wyżej podniesiono praca kierowcy samochodu ciężarowego o ładowności powyżej 3,5 tony nie jest pracą w warunkach szczególnych w rozumieniu art. 3 ustawy o emeryturach pomostowych, co wyklucza zaliczenie wnioskodawcy do szczególnego stażu okresu pracy od 1 sierpnia 2000 roku do 30 marca 2022 roku.

Również pozostałe wykonywane przez wnioskodawcę prace w spornym okresie w (...) nie były pracami wykonywanymi w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych, gdyż nie zostały jako takie wymienione w załączniku nr 1 i 2 do ustawy o emeryturach pomostowych.

Z zeznań świadków Z. H., J. K. i samego skarżącego wynika, że na Wydziale (...) na stanowisku operatora wielomaszynowego, podsuwnicowego, oczyszczacza mechanicznego, podsuwnicowego – oczyszczacza skarżący miał taki sam zakres obowiązków. Pracował przy obsłudze maszyn służących do czyszczenia konstrukcji stalowych. Pracę taką A. N. wykonywał w okresie od 8 września 1980r. do 23 października 1983r., kiedy to poszedł do wojska oraz po wojsku od 1 lutego 1986 roku do 30 kwietnia 1993 roku. Zakres obowiązków wnioskodawcy na Wydziale (...) w w/w okresach był taki sam, pomimo zmiany nazwy stanowiska pracy. Wnioskodawca obsługiwał maszyny do czyszczenia blach dużych i małych, zasypywał je śrutem, ciął blachy gilotyną, podpinał haki pod blachy o dużych gabarytach, za pomocą których suwnica umieszczała je na rolkach maszyny czyszczącej.

Prace przy obsłudze maszyny do czyszczenia blach, które wnioskodawca wykonywał na Wydziale W 1 odpowiadają pracy w warunkach szczególnych, ale jedynie wymienionej w art. 32 ustawy emerytalnej w załączniku A, Dział III poz. 80 do Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze z dnia 7 lutego 1983r. tj. pracy przy piaskowaniu na sucho i śrutowaniu wewnątrz komór. Nie są natomiast pracami wykonywanymi w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych, gdyż nie zostały wymienione jako takie w zał. nr 1 lub 2 do ustawy o emeryturach pomostowych.

Konkludując Sąd Okręgowy uznał, że wnioskodawca nie udowodnił, by po dniu 31 grudnia 2008 roku wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych oraz aby wykonywane przez niego prace w spornych okresach zatrudnienia w (...) miały taki charakter w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych.

Z tych też względów, Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, uznając odwołania za nieuzasadnione, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł jak w sentencji wyroku.