Portal Orzeczeń

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 marca 2017 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący SSO Agnieszka Leżańska

Protokolant st. sekr. sądowy Cezary Jarocki

po rozpoznaniu w dniu 16 marca 2017 roku w Piotrkowie Trybunalskim na rozprawie

sprawy z wniosku M. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania M. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 4 lipca 2016 r. sygn. (...)

oddala odwołanie.

Sygn. akt VU 699/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 4 lipca 2016 roku, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T., dokonał ustalenia wysokości emerytury M. K. od dnia 08.10.2015 roku, tj. od daty złożenia wniosku o emeryturę i na podstawie art. 26 ustawy o emeryturach i rentach z FUS ustalił wysokość świadczenia na kwotę 1.877,46 złotych. Przy obliczaniu wysokości świadczenia organ rentowy uwzględnił kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego w wysokości 347.749,23 złote oraz średnie dalsze trwanie życia w wymiarze 261,40 miesięcy.

W dniu 18 lipca 2016 roku M. K. złożył odwołanie od powyższej decyzji zaskarżając ją w całości podnosząc, iż wyliczona przez organ rentowy kwota emerytury jest za niska wobec 40 lat pracy ubezpieczonego.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 27 sierpnia 2015 roku M. K., urodzony w dniu (...), złożył wniosek o wcześniejszą emeryturę (dowód: wniosek k.1-6 akt emerytalnych). Ubezpieczony do wniosku załączył świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych oraz zaświadczenie, iż pozostaje nadal w zatrudnieniu (dowód: świadectwa pracy k-19,2021 akt ZUS, zaświadczenie k-22 akt ZUS).

Decyzją z dnia 29 września 2015 roku, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. przyznał M. K. zaliczkę na poczet przysługującej od dnia 27 września 2015 roku emerytury i zawiesił jej wypłatę, z uwagi na kontynuację zatrudnienia. Przy obliczaniu wysokości świadczenia organ rentowy uwzględnił kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego w wysokości 346.019,13 złotych oraz średnie dalsze trwanie życia w wymiarze 261,40 miesięcy, nadto kwotę składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego z uwzględnieniem waloryzacji w kwocie 141.647,94 złote. Wysokość świadczenia wyniosła 1.865,60 złotych (dowód: decyzja ZUS k-27-28 akt ZUS).

W dniu 08.10.2015 roku ubezpieczony złożył wniosek o podjęcie zawieszonej emerytury, załączając świadectwo pracy z dnia 05.10.2015 roku, potwierdzające, iż był zatrudniony w Przedsiębiorstwie (...) spółka z o.o. w okresie od dnia 01.04.1998 roku do dnia 04.10.2015 roku (dowód: wniosek i świadectwo pracy k-29 i 30 akt ZUS).

Decyzją z dnia 10.11.2015 roku, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T., dokonał ustalenia wysokości emerytury M. K. od dnia 01.10.2015 roku, tj. od daty złożenia wniosku o podjęcie emerytury i na podstawie art. 26 ustawy o emeryturach i rentach z FUS ustalił wysokość świadczenia na kwotę 1.877,46 złotych. Organ wskazał, iż do emerytury przysługuje zwiększenie z tytułu opłacania składek na ubezpieczenie społeczne rolników w wysokości 57,23 złote. Przy obliczaniu wysokości świadczenia organ rentowy uwzględnił kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego w wysokości 347.749,23 złote, kwotę składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego z uwzględnieniem waloryzacji w kwocie 143.018,88 złotych oraz średnie dalsze trwanie życia w wymiarze 261,40 miesięcy. Decyzja jest prawomocna (dowód: decyzja ZUS k-31-32 akt ZUS).

Decyzją z dnia 4 lipca 2016 roku, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T., dokonał ustalenia wysokości emerytury M. K. od dnia 01.10.2015 roku, tj. od daty złożenia wniosku o podjęcie emerytury i na podstawie art. 26 ustawy o emeryturach i rentach z FUS ustalił wysokość świadczenia na kwotę 1.877,46 złotych. Organ wskazał, iż do emerytury przysługuje zwiększenie z tytułu opłacania składek na ubezpieczenie społeczne rolników w wysokości 57,23 złote. Przy obliczaniu wysokości świadczenia organ rentowy uwzględnił kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego w wysokości 347.749,23 złote, kwotę składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego z uwzględnieniem waloryzacji w kwocie 143.018,88 złotych oraz średnie dalsze trwanie życia w wymiarze 261,40 miesięcy. Ostatecznie organ rentowy wskazał, iż po waloryzacji świadczenie wynosi 1.939,33 złote (dowód: decyzja ZUS k-33-34 akt ZUS).

Wcześniej, decyzją z dnia 21 września 2015 roku, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. ustalił kapitał początkowy M. K. na dzień 1 stycznia 1999 r. Do ustalenia wartości kapitału początkowego organ rentowy przyjął:

- podstawę wymiaru kapitału początkowego w kwocie 831,67 zł.

- okresy składkowe w wymiarze 255 miesięcy,

- współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do 31 grudnia 1998r. wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego, który dla wnioskodawcy wyniósł 68,42%.

- średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osób w wieku 62 lat, które wynosi – na podstawie komunikatu Prezesa GUS z dnia 25 marca 1999r. (MP nr 12, poz. 173) 209 miesięcy.

Wartość kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999r. obliczono na kwotę na kwotę 106.142,74 zł. Decyzja jest prawomocna (dowód: decyzja ZUS k-30-31 akt ZUS).

Sąd Okręgowy dokonał następującej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego i zważył, co następuje:

odwołanie jest niezasadne i jako takie podlega oddaleniu .

Dokonując oceny zasadności wniesionego odwołania wskazać należy, iż obowiązujący od 1 stycznia 1999 roku nowy system emerytalny, wprowadzony ustawą z dnia 17.12.1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.2000 Nr 153 poz.1227 z poźn. zm.), reguluje uprawnienia do tego świadczenia wszystkich pracowników oraz osób ubezpieczonych z tytułu pracy na innej podstawie niż stosunek pracy niezależnie od daty powstania stosunku ubezpieczenia i bez względu na wiek ubezpieczonego w dniu wejścia w życie reformy ubezpieczeń społecznych, jednakże w zależności od wieku zróżnicowane są zasady nabywania prawa i ustalania wysokości emerytury. Z tego względu system dzieli ubezpieczonych według wieku w dniu wejścia w życie ustawy: na urodzonych przed dniem 1 stycznia 1949 roku oraz urodzonych po tej dacie, wprowadzając jednocześnie w rozdziale 3 Działu II przepisy szczególne dotyczące emerytury dla niektórych ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 roku, a przed dniem 1 stycznia 1969 roku, zastrzegając w tym ostatnim przypadku, iż możliwość skorzystania z nich przysługuje wyłącznie tym ubezpieczonym, którzy określone warunki wymagane do przyznania emerytury spełnią do dnia 31 grudnia 2008 roku.

Tak więc w odniesieniu do ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 roku, do których niewątpliwie zalicza się skarżący, wysokość emerytury ustalana jest w systemie zdefiniowanego świadczenia przy uwzględnieniu regulacji przewidzianej w art. 25-26 ustawy z dnia 17.12.1998 roku o emeryturach i rentach z FUS (Dz.U. 2000 Nr 153 poz.1227 z poźn. zm.). Zgodnie z treścią przytoczonych przepisów podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wyplata emerytury oraz zwaloryzowanego kapitału początkowego. Ostatecznie emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia ustalonej w sposób określony w art.25 przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego, zastrzeżeniem art.183 ustawy, mającym zastosowanie jedynie do wniosków zgłaszanych w latach 2009-2013, z wyjątkiem ubezpieczonych, którzy pobierali emeryturę na podstawie przepisów art. 46-50.

Zaskarżoną decyzją z dnia 4 lipca 2016 roku, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T., w sposób prawidłowy dokonał ustalenia wysokości emerytury M. K. przy uwzględnieniu kwoty zwaloryzowanego kapitału początkowego w wysokości 347.749,23 złote i kwoty składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wyplata emerytury, z uwzględnieniem waloryzacji, tj. kwoty 143.018,88 złotych, podzielonej przez średnie dalsze trwanie życia w wymiarze 261,40 miesięcy. Wyliczona w ten sposób emerytura wynosi 1.877,46 złotych, przy czym do emerytury przysługuje zwiększenie z tytułu opłacania składek na ubezpieczenie społeczne rolników w wysokości 57,23 złote. Zauważyć przy tym należy, iż organ rentowy de facto ustalił wysokość należnej ubezpieczonemu emerytury mocą decyzji z dnia 10.11.2015 roku, w której przy obliczaniu wysokości świadczenia uwzględnił kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego w wysokości 347.749,23 złote, kwotę składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego z uwzględnieniem waloryzacji w kwocie 143.018,88 złotych oraz średnie dalsze trwanie życia w wymiarze 261,40 miesięcy. Decyzja ta zaś jest prawomocna. Zaznaczyć przy tym trzeba, iż powyższej decyzji organ rentowy uwzględnił składki na ubezpieczenie emerytalne zewidencjonowane na koncie ubezpieczonego po dniu wydania decyzji o przyznaniu emerytury zaliczkowej z dnia 29.09.2015 roku, w której kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosiła 346.019,13 złotych, zaś kwota składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego z uwzględnieniem waloryzacji 141.647,94 złote. Wysokość świadczenia wyniosła wówczas 1.865,60 złotych, a więc była niższa od kwoty wskazanej niż w zaskarżonej decyzji.

Dlatego też, mając powyższe rozważania na uwadze, Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. o oddalił odwołanie ubezpieczonego, jako bezzasadne.

Podkreślić przy tym należy, iż skarżący nie podniósł żadnych konkretnych zarzutów w zakresie prawidłowości wydanej przez organ rentowy decyzji, ograniczając się jedynie do stwierdzenia, iż wyliczone przez ZUS świadczenie jest, w jego ocenie, za niskie.