Portal Orzeczeń

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 4 kwietnia 2017 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. stwierdził, że podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie A. K. (1) podlegającej ubezpieczeniu jako pracownik u płatnika składek (...) E. K. wynosi:

- za wrzesień 2016 roku na ubezpieczenie emerytalne i rentowe, ubezpieczenie chorobowe i ubezpieczenie wypadkowe po 1850 złotych oraz na ubezpieczenie zdrowotne 1596,36 złotych

- za październik 2016 roku na ubezpieczenie emerytalne i rentowe, ubezpieczenie chorobowe i ubezpieczenie wypadkowe po 1850 złotych oraz na ubezpieczenie zdrowotne 1596,36 złotych;

- za listopad 2016 roku na ubezpieczenie emerytalne i rentowe, ubezpieczenie chorobowe i ubezpieczenie wypadkowe po 1356,67 złotych oraz na ubezpieczenie zdrowotne 1649,56 złotych.

Odwołanie od powyższej decyzji w dniu 4 maja 2017 roku złożyła E. K. prowadząca działalność gospodarczą pod nazwą (...) Usługi (...) w P. oraz A. K. (1). Skarżące wniosły o uchylenie zaskarżonej decyzji i przyjęcie jako podstawy wymiaru składek pracownika A. K. (1) za wrzesień 2016 roku, październik 2016 roku i listopad 2016 roku w przeliczeniu na okres miesiąca kwoty 3600 zł zgodnie z aneksem do umowy o pracę zawartym w dniu 1 września 2016 roku. Sprawa z odwołania E. K. została zarejestrowana pod sygnaturą akt V U 700/17, a sprawa z odwołania A. K. (1) pod sygnaturą akt V U 701/17.

Postanowieniem z dnia 17 sierpnia 2017 roku Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. na podstawie art. 219 k.p.c. połączył sprawę sygn. akt V U 701/17 do łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia ze sprawą sygn. akt VU 700/17 z odwołania E. K. prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą (...) Usługi (...) w P. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. o wysokość podstawy wymiaru składek ubezpieczenie społeczne i prowadzić je pod wspólnym numerem VU 700/17.

W odpowiedzi na odwołania Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o ich oddalenie i zasądzenie od odwołujących na rzecz organu rentowego kosztów procesu według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

E. K. od 1 maja 2007 roku prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą (...) Usługi (...) w P. Firma zajmuje się wykonywaniem usług geologicznych tj. przygotowywaniem opracowań z zakresu geologii złóż, hydrogeologii, geotechniki, gospodarki wodnej oraz ochrony środowiska. E. K. posiada uprawnienia geologiczne potwierdzone egzaminem Ministra Środowiska z zakresu opracowań geologii złóż, hydrogeologii, geotechniki.

(dowód:, oświadczenie E. K. protokół audio-video z dnia 3 października 2017 roku 5 minuta 38 sekunda- 9 minuty k.40-41, zeznania E. K. protokół rozprawy z dnia 5 grudnia 2017 roku k.51-52)

A. K. (1), jest córką E. K.. W 2008 roku ukończyła studia magisterskie na Wydziale (...) (...) na kierunku (...). W 2011 roku ukończyła studia podyplomowe na Wydziale (...) w K. na kierunku (...).

(dowód: dyplom ukończenia studiów wyższych k.31, dyplom ukończenia studiów podyplomowych k.26)

W okresie od stycznia 2009 roku do czerwca 2009 roku A. K. (2) odbywała staż w firmie (...). Od 1 czerwca 2010 roku do 19 lutego 2011 roku była zatrudniona w pełnym wymiarze czasu pracy w PPHU (...) Spółce Jawnej W. D. Z. D. z siedzibą w P. na stanowisku pracownika biurowego.

(dowód: świadectwo pracy z dnia 12 lutego 2011 roku k.29, cv k.30 )

E. K. od dnia 21 lutego 2011 roku zatrudnia w swojej firmie córkę A. K. (1). Początkowo A. K. (1) była zatrudniona na cały etat na stanowisku pracownika biurowego z wynagrodzeniem w wysokości 1386 złotych brutto.

Z dniem 8 sierpnia 2013 roku strony zmieniły umowę o pracę i postanowiły, że A. K. (1) będzie zatrudniona na 1/8 etatu z wynagrodzeniem w wysokości 200 złotych brutto. A. K. (1) zajmowała się w firmie wykonywaniem prac biurowych, nie sporządzała projektów geologicznych.

(dowód: umowa o pracę z dnia 21 lutego 2011 roku k.27, aneks do umowy o pracę z dnia 31 lipca 2013 k. 25, zeznania E. K. protokół rozprawy z dnia 5 grudnia 2017 roku k.51-52)

Aneksem z dnia 30 sierpnia 2016 roku strony zmieniły warunki zatrudnienia A. K. (1) od dnia 1 września 2016 roku, z 1/8 etatu na cały etat z wynagrodzeniem w wysokości 3600 złotych brutto.

Zmiana warunków zatrudnienia była podyktowana planami E. K. przejścia w 2018 roku na emeryturę i przekazania swojej firmy córce. Niezbędnym warunkiem prowadzenia firmy świadczącej usługi geologiczne jest posiadanie uprawnień geologicznych. A. K. (1) chciała zdobyć takie uprawnienia. Celem nabycia uprawnień należy legitymować się 2 letnim okresem zatrudnienia w firmie geologicznej w pełnym wymiarze czasu, odpowiednią ilością opracowań projektów geologicznych oraz egzaminem przeprowadzanym przez Ministra Środowiska. Dlatego E. K. zatrudniła A. K. (1) na cały etat i przyjęła zlecenia na wykonanie usług geodezyjnych w zakresie wiercenia studni głębinowych, które obejmują swym zakresem geologię złóż, w której to dziedzinie specjalizuje się A. K. (1).

(dowód: aneks do umowy o pracę z dnia 30 sierpnia 2016 roku k.24, zeznania E. K. protokół rozprawy z dnia 5 grudnia 2017 roku k.51-52 zeznania J. K. protokół rozprawy z dnia5 grudnia 2017 roku k. 51-52, oświadczenie E. K. protokół audio-video z dnia 3 października 2017 roku 5 minuta 38 sekunda- 9 minuty k.40-41)

A. K. (1) pracowała w siedzibie firmy w W. w godzinach od 8.00 do 16.00 od poniedziałku do piątku. Do pracy dojeżdżała własnym samochodem z P.

Po zmianie warunków pracy i płacy od dnia 1 września 2016 roku zmienił się charakter pracy A. K. (1). A. K. (1) zajmowała się od tego momentu nie tylko pracą biurową, ale dodatkowo sporządzaniem projektów z zakresu geologii złóż ( min. dotyczących koncesji na wydobywanie kopalin i odwiercenia studni). Projekty akceptowała swoim podpisem E. K.. Jako osoba posiadająca uprawnienia geologiczne. E. K. sporządzała opracowania dotyczące hydrologii oraz geologii inżynierskiej.

Wykonanie projektu dotyczącego koncesji na wydobywanie kopaliny obejmuje przygotowanie projektu na rozpoznanie złoża, nadzór w terenie na wierceniem otworów rozpoznawczych, opracowanie dokumentacji geologicznej złoża oraz przygotowanie wniosku na rozpoznanie złoża a w przypadku złóż pow. 2 ha przygotowanie wniosku do decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach i projektu zagospodarowania złoża.

Wykonanie projektu na odwiercenie studni obejmuje przygotowanie projektu, dokumentacji hydrogeologicznej oraz operatu wodnoprawnego na korzystanie z wód.

W okresie od 1 września do 22 listopada 2016 roku A. K. (1) wykonała projekty:

- robót geologicznych na rozpoznanie złoża (...);

- robót geologicznych na rozpoznanie złoża (...);

- robót geologicznych na wykonanie studni głębinowej w m. P.;

-wniosek koncesyjny dla złożą (...);

- operat ewidencyjny złoża (...) na dzień 31 grudnia 2016 roku’’

- operat wodnoprawny dla ujęcia w m. K.;

- dokumentacja geologiczna złoża (...).

Liczba wykonanych przez firmę (...) projektów wyniosła w: 2007r.-16, 2008r.-49, 2009r.-52, 2010r.-68, 2011r.- 74, 2012r.-71, 2013r.-66, 2014r.-64, 2015r.-77, 2016r.-90.

(dowód: wykaz opracowań wykonanych przez A. K. (1) k.45-46, zeznania E. K. protokół rozprawy z dnia 5 grudnia 2017 roku k.51-52, zeznania A. K. (1) protokół rozprawy z dnia 5 grudnia 2017 roku k. 52, pismo E. K. z dnia 10 października 2017 roku k. 43-44)

W dniu 28 września 2016 roku A. K. (1) była na pierwszej wizycie u ginekologa, który stwierdził, że jest w ciąży. W okresie od dnia 23 listopada 2016 roku do dnia porodu tj. do dnia 19 kwietnia 2017 roku wnioskodawczyni przebywała na zwolnieniu lekarskim z powodu ciąży. W dniu (...) urodziła dziecko i do chwili obecnej przebywa na urlopie macierzyńskim. Po zakończeniu urlopu zamierza wrócić do pracy.

(dowód: karta przebiegu ciąży k.54, oświadczenie E. K. protokół audio-video z dnia 3 października 2017 roku 5 minuta 38 sekunda- 9 minuty k.40-41, zeznania E. K. protokół rozprawy z dnia 5 grudnia 2017 roku k.51-53 , zeznania A. K. (1) protokół rozprawy z dnia 5 grudnia 2017 roku k. 52 )

Podczas nieobecności A. K. (1) obowiązki jej przejęła E. K.. Jednak musiała odmówić przyjęcia niektórych zleceń z uwagi na brak możliwości terminowego sporządzenia takiej ilości opracowań. Nie zatrudniła nikogo na zastępstwo za A. K. (1), ponieważ obawia się konkurencji.

(dowód: oświadczenie E. K. protokół audio-video z dnia 3 października 2017 roku 5 minuta 38 sekunda- 9 minuty k.40-41, zeznania E. K. protokół rozprawy z dnia 5 grudnia 2017 roku k.51-53 zeznania J. K. protokół rozprawy z dnia5 grudnia 2017 roku k. 51-52)

E. K. z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej osiągnęła w 2016 roku dochód w wysokości 78 734,60 złotych.

(dowód: PIT -11 k.22-23, PIT-36 k.47-49)

Sąd Okręgowy dokonał oceny dowodów i zważył, co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią przepisu art. 6 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r. poz. 963), obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art. 8 i 9 osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są miedzy innymi pracownikami, z wyłączeniem prokuratorów. Za pracownika uważa się osobę pozostającą w stosunku pracy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a. Osoby będące pracownikami podlegają obowiązkowo ubezpieczeniu chorobowemu (art. 11 ust. 1 wskazanej ustawy). Osoby podlegające obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają obowiązkowo ubezpieczeniu wypadkowemu (art. 12 ust. 1 ww. ustawy). Każda osoba objęta obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi podlega zgłoszeniu do ubezpieczeń społecznych w terminie 7 dni od daty powstania obowiązku ubezpieczenia (art. 36 ust. 1, 2 i 4 ww. ustawy systemowej).

Stosownie do art. 13 pkt 1 ustawy systemowej obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu podlegają pracownicy – od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia ustania tego stosunku.

Jak wynika natomiast z art. 18 ust. 1 ww. ustawy, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z zastrzeżeniem ust. 2 (w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników nie uwzględnia się wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną). Z kolei z art. 20 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wynika, że podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe oraz ubezpieczenie wypadkowe stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i ubezpieczenia rentowe, z zastrzeżeniem ust. 2 i ust. 3.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2016 r. poz. 2032 t.j.) w art. 12 ust. 1 za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Na gruncie cytowanych przepisów bezspornym pozostaje, że wynagrodzenie zasadnicze ubezpieczonych będących pracownikami stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe.

W ramach art. 41 ust. 12 i 13 w zw. z art. 83 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład Ubezpieczeń Społecznych może jednak zakwestionować wysokość wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, jeżeli okoliczności sprawy wskazują, że zostało ono wypłacone na podstawie umowy sprzecznej z prawem, zasadami współżycia społecznego lub zmierzającej do obejścia prawa (art. 58 k.c.). W wyroku z dnia 7 marca 2013 r. sygn. III AUa 1515/12 Sąd Apelacyjny w Gdańsku potwierdził, że przepis art. 86 ust. 2 u.s.u.s. daje organowi rentowemu kompetencje do badania zarówno tytułu zawarcia umowy o pracę, jak i ważności jej poszczególnych postanowień i - w ramach obowiązującej go procedury - zakwestionowania tych postanowień umowy o pracę w zakresie wynagrodzenia, które pozostają w kolizji z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierzają do obejścia prawa.

W niniejszej sprawie organ rentowy nie kwestionował faktu zatrudnienia A. K. (1) u płatnika, a li tylko wysokość należnego jej zgodnie z aneksem do umowy o pracę wynagrodzenia. Organ rentowy podniósł, że aneksem do umowy o pracę z dnia 30 sierpnia 2016 roku A. K. (1) została zatrudniona w firmie (...) E. K. w P. na pełen etat z wynagrodzeniem 3600 złotych, a od 23 listopada 2016 roku skarżąca stała się już niezdolna do pracy z powodu ciąży. Organ rentowy zarzucił, że E. K. jest matką ubezpieczonej A. K. (1), w związku z czym doskonale znała jej sytuację osobista, w tym okoliczność zajścia w ciążę.

Fakty te przemawiają zdaniem ZUS za tym, że wysokość wynagrodzenia została podyktowana uzyskaniem przez odwołującą wyższych świadczeń z ubezpieczenia społecznego. O czym ma świadczyć także to, że pod nieobecność wnioskodawczyni płatnik nie zatrudnił innego pracownika na zastępstwo.

W ocenie organu rentowego płatnik składek nie uzasadnił wiarygodnie zmiany wynagrodzenia ubezpieczonej od września 2016 roku, w szczególności zaś nie przedstawił racjonalnych argumentów na dwukrotne zwiększenie ustalonego wynagrodzenia w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy. Organ rentowy wskazał, że zakres obowiązków wykonywanych przez ubezpieczoną nie uległ zmianie, A. K. (1) nie była samodzielnym pracownikiem - wykonywała pracę pod całkowitym nadzorem pracodawcy, nie podpisywała żadnych dokumentów, nie miała do tego uprawnień, a od dnia 1 września 2016 roku nie wzrosły również kwalifikacje ubezpieczonej. ZUS zwrócił uwagę na fakt, że przez ponad 5 lat zatrudnienia A. K. (1) miała ustalone wynagrodzenie w kwocie minimalnego wynagrodzenia w przeliczeniu na pełny etat.

Analizując materiał dowodowy zgromadzony w sprawie Sąd nie podzielił stanowiska organu rentowego i uznał, że ustalone przez strony wynagrodzenie za pracę nie było zawyżone w stosunku do charakteru i zakresu powierzonych wnioskodawczyni obowiązków pracowniczych i mieściło się w zakresie swobody kontraktowej stron.

Przypomnienia wymaga, że podstawę wymiaru składki ubezpieczonego będącego pracownikiem powinno stanowić wynagrodzenie uzyskiwane, jeśli jest godziwe, a więc należne, właściwe, odpowiednie, rzetelne, uczciwe i sprawiedliwe, zachowujące cechy ekwiwalentności do pracy, natomiast ocena godziwości tego wynagrodzenia wymaga uwzględnienia okoliczności każdego konkretnego przypadku, a zwłaszcza rodzaju, ilości i jakości świadczonej pracy oraz wymaganych kwalifikacji. Rozstrzygnięcia spraw, w których występują wątpliwości co do celowego zawyżania wysokości wynagrodzenia, nie można sprowadzać do schematu, w którym normą miałoby być redukowanie umownego wynagrodzenia za pracę do najniższego wynagrodzenia, jako podstawy składek i świadczeń, także w przypadku pierwszego zatrudnienia ubezpieczonego na danym stanowisku, czy nawet przy pierwszym zatrudnieniu w ogólności. Takie podejście przekracza granice weryfikacji, a decyzja organu staje się arbitralna, jeśli przy niekwestionowanym zatrudnieniu pomija podstawowe zasady ustalania wysokości wynagrodzenia wynikające z prawa pracy (art. 11 i 13 k.p.). Nie wystarczy też zastosować schemat porównania zarobków uzyskiwanych na innych stanowiskach funkcjonujących w strukturze danego zakładu pracy, z zarobkami ustalonymi w badanej umowie, gdyż każdy stosunek pracy powinien mieć charakter indywidualny, a warunki płacy adekwatne do rzeczywistego zakresu i charakteru pracy wykonywanej przez pracownika.

Organ rentowy nie przedstawił jakichkolwiek argumentów pozwalających zanegować ustalone przez strony wynagrodzenie dla wnioskodawczyni na stanowisku pracownika biurowego. Zarówno wykształcenie A. K. (1) jak i jej doświadczenie zawodowe przemawiają za tym, że wynagrodzenie w wysokości 3600 złotych brutto odpowiada jej kwalifikacjom. Wnioskodawczyni posiada wykształcenie wyższe magisterskie z zakresu geoekologii i monitoringu środowiska oraz ukończyła studia podyplomowe na kierunku (...). W firmie (...) była zatrudniona już od dnia 21 lutego 2011 roku, miała zatem także niezbędne doświadczenie zawodowe.

Zmiana warunków pracy od dnia 1 września 2016 roku była spowodowana planami E. K. przejścia w 2018 roku na emeryturę i przekazania swojej firmy córce. Niezbędnym warunkiem prowadzenia firmy zajmującej się usługami geologicznymi jest posiadanie uprawnień geologicznych. A. K. (1) chce przejąć firmę matki, dlatego zdecydowała się na zrobienie wymaganych uprawnień. Nabycie uprawnień wymaga 2 letniego okresu zatrudnienia w firmie geologicznej w pełnym wymiarze czasu, opracowania odpowiedniej ilości projektów geologicznych oraz zdania egzaminu przeprowadzanego przez Ministra Środowiska. Dlatego E. K. zatrudniła A. K. (1) na cały etat i przyjęła zlecenia na wykonanie usług geodezyjnych w zakresie wiercenia studni głębinowych, które obejmują swym zakresem geologię złóż, w której to dziedzinie specjalizuje się A. K. (1).

Zmiana warunków pracy A. K. (1) przez płatnika była podyktowana zatem nie chęcią wyłudzenia wysokich świadczeń z ubezpieczeń społecznych, jak imputuje organ rentowy, ale koniecznością samodzielnego wykonywania przez A. K. (1) projektów geologicznych w celu spełnienia wymagań formalnych koniecznych do przystąpienia do egzaminu przeprowadzanego przez Ministra Środowiska. Przed 1 września 2016r. to E. K. zajmowała się wykonywaniem wszystkich zleconych firmie projektów, a A. K. (1) wykonywała jedynie prace biurowe. Od 1 września 2016 roku sytuacja się zmieniła. E. K. zleciła córce wykonywanie opracowań z zakresu geologii złóż (min. dotyczące koncesji na wydobywanie kopalin i odwiercenia studni). Okoliczność, że wszystkie projekty geologiczne także po 1 września 2016r., tak jak poprzednio, były podpisywane wyłącznie przez E. K., nie jest dowodem na to, jak zarzuc organ rentowy, że A. K. (1) ich nie sporządzała. A. K. (1) nie mogła podpisać się pod sporządzonymi przez siebie projektami z uwagi na brak wymaganych uprawnień geologicznych. Odpowiedzialność za prawidłowość sporządzonych przez A. K. (1) projektów brała na siebie E. K. legitymizując je swoim podpisem. Bo tylko ona miała wymagane uprawnienia. A. K. (1) była w trakcie robienia takich uprawnień co warunkowało pracę na cały etat i sporządzanie projektów geologicznych. Z ilości sporządzonych przez firmę płatnika opracowań w 2016r. (90) w stosunku do roku 2015 ( 77) widać, że E. K. sama nie podołałaby sporządzenia takiej ilości projektów, gdyby takich opracowań nie wykonywała także jej córka. A. K. (1) sporządzała projekty z zakresu geologii złóż, bo w tej dziedzinie się specjalizowała. Pozostałe projekty (dotyczące min. hydrologii oraz geologii inżynierskiej) wykonywała E. K. .

Również fakt nie zatrudnienia przez pracodawcę w okresie korzystania przez A. K. (1) ze zwolnienia lekarskiego innego pracownika na jej miejsce, nie świadczy że zmiana warunków pracy z dniem 1 września 2016r. przez strony miała na celu obejście przepisów ubezpieczeniowych. Należy przypomnieć, że E. K. prowadzi małą rodzinną firmę, w której nigdy nikogo, poza córką, nie zatrudniała. Jak wyjaśniła z prostej przyczyny, boi się konkurencji. Zatrudniając obcą osobę musiałaby jej przekazać swoją wiedzę i umiejętności, które później osoba ta mogłaby wykorzystać zakładając własną konkurencyjną w stosunku do niej firmę. E. K. z tej przyczyny wolała w czasie absencji A. K. (1), przyjąć mniejszą ilość zleceń i mniej zarobić. Nie można pracodawcy stawiać zarzutu co do takiego, a nie innego prowadzenia własnej firmy i takiej a nie innej polityki zatrudniania pracowników. To czy zatrudniać pracowników, jakich i na jakich stanowiskach, jest bowiem pozostawione swobodnej decyzji pracodawcy, albowiem to on ponosi ryzyko prowadzenia zakładu pracy.

W sytuacji gdy doszło do zawarcia umowy o pracę, jak też do jej realizacji poprzez świadczenie umówionej pracy i przyjmowanie jej przez pracodawcę, jak to miało miejsce w przedmiotowej sprawie, nie może być mowy o działaniu w celu obejścia prawa.

Oceny tej nie zmienia fakt, że A. K. (1) w chwili zamiany warunków pracy przez płatnika aneksem od dnia 1 września 2016r. była w ciąży. Obowiązujące przepisy nie zakazują świadczenia pracy przez kobiety w ciąży, a do tego w praktyce prowadzi stanowisko prezentowane przez ZUS, co byłoby dyskryminacją kobiet w ciąży. Tymczasem podstawową zasadą prawa pracy wyrażoną w art. 11 ³ k.p. jest zakaz jakiejkolwiek dyskryminacji w stosunkach pracy.

Biorąc pod uwagę wykształcenie A. K. (1), doświadczenie zawodowe oraz zakres obowiązków pracowniczych, który oprócz prac biurowych od 1 września 2016r. obejmował także wykonywanie projektów geologicznych, wynagrodzenie w kwocie 3600 złotych należy uznać za adekwatne do powierzonych obowiązków pracowniczych.

Z powyższych względów Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. w ten sposób, że stwierdził, iż A. K. (1) podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę u płatnika E. K. z podstawą wymiaru składek za wrzesień 2016 roku, października 2016 roku oraz listopad 2016 roku w wymiarze 3600 złotych miesięcznie.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U z 2016r., poz.1668).