Portal Orzeczeń

POSTANOWIENIE

Dnia 26 marca 2025 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Magdalena Marczyńska

po rozpoznaniu w dniu 26 marca 2025 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku (...) Spółka jawna w P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o składki na ubezpieczenia społeczne

postanawia:

1.  podjąć zawieszone postępowanie w sprawie;

2.  na podstawie art. 355 k.p.c. umorzyć postępowanie;

3.  nie obciążać (...) Spółka jawna w P. kosztami postępowania w sprawie.

VU 786/22

Uzasadnienie punktu 3 postanowienia z dnia 26 marca 2024 roku

Zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu wyrażoną w art. 98 § 1 k.p.c. strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Natomiast zgodnie z wyrażoną w art. 98 § 2 i 3 k.p.c. zasadą kosztów celowych, do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie i wydatki jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony.

Przepis art. 102 k.p.c. przewiduje wyjątek od - odnoszącej się do obowiązku zwrotu kosztów postępowania - zasady odpowiedzialności za wynik procesu i pozwala na odstąpienie od niej „w szczególnie uzasadnionych wypadkach”. Fakt ich nastąpienia (bądź braku) podlega indywidualnej ocenie sądu orzekającego przy uwzględnieniu całokształtu okoliczności rozpoznanej sprawy (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 8 sierpnia 2012 roku, III CZ 43/12).

Do kręgu „wypadków szczególnie uzasadnionych” należą okoliczności zarówno związane z samym przebiegiem procesu, jak i leżące na zewnątrz. Do pierwszych zaliczane są sytuacje wynikające z charakteru żądania poddanego rozstrzygnięciu, jego znaczenia dla strony, subiektywne przekonanie strony o zasadności roszczeń, przedawnienie. Drugie natomiast wyznacza sytuacja majątkowa strony (jak i sytuacja życiowa, co w niniejszej sprawie pozostaje bez znaczenia z uwagi na to, że odwołującym się jest płatnik) z tym zastrzeżeniem, że niewystarczające jest powoływanie się jedynie na trudną sytuację majątkową, nawet jeśli była podstawą zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia pełnomocnika z urzędu.

W niniejszej sprawie pełnomocnik wnioskodawcy cofnął odwołanie przed rozpoczęciem rozprawy. Rozprawa rozpoczyna się bowiem po wywołaniu sprawy ustnym zgłoszeniem przez strony żądań, wniosków i dowodów (art. 210 k.p.c.). Jednocześnie pełnomocnik wnioskodawcy wniósł o wzajemne zniesienie kosztów postępowania lub zastosowanie art. 102 k.p.c. Natomiast pełnomocnik organu rentowego wnosił w odpowiedzi na odwołanie o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego.

W sprawie art. 100 k.p.c. nie znajduje zastosowania.

Natomiast Sąd Okręgowy uznał, że cofnięcie odwołania przed rozpoczęciem rozprawy uzasadniało zastosowanie art. 102 k.p.c. Przede wszystkim postępowanie w tej sprawie było zawieszone do czasu rozpoznania sprawy VU 726/22. Wynik w sprawie niniejszej bezpośrednio zależał bowiem od rozstrzygnięcia wydanego w tejże sprawie. Jednocześnie w tej ostatniej sprawie (po nadaniu nowej sygnatury akt VU 682/24) na rzecz ZUS zasądzono koszty procesu w kwocie 1.350 zł, tym samym obciążanie płatnika kolejnymi kosztami procesu w niniejszej sprawie byłoby sprzeczne z zasadami współżycia.

Ponadto należy wskazać, że sprawa ta jest jedną z wielu spraw, jakie toczą się z wniosku płatnika w Sądzie Okręgowym w P. Przygotowanie odpowiedzi na odwołanie w sprawie nie wymagało więc nadzwyczajnego nakładu pracy, jako że we wszystkich sprawach z odwołania płatnika organ rentowy powołuje się na to samo postępowanie kontrolne. Wreszcie nie zostało w niniejszej sprawie rozpoczęte postępowanie dowodowe, a dodatkowo wnosząc odwołanie płatnik był przekonany o zasadności swoich żądań.

I dlatego na podstawie art. 102 k.p.c. orzeczono jak w punkcie 3 postanowienia.