Portal Orzeczeń

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 maja 2017 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący SSO Urszula Sipińska-Sęk

Protokolant st. sekr. sądowy Zofia Aleksandrowicz

po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2017 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie

sprawy z wniosku Z. R.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania Z. R.

od dwóch decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 20 września 2016 roku

oddala odwołania.

Sygn. akt V U 1147/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 20 września 2016 roku o sygn. (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T., przyznał wnioskodawczyni Z. R. prawo do emerytury od dnia (...) 2016 roku tj. do dnia osiągnięcia wieku emerytalnego. Wysokość emerytury obliczono na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej na kwotę 1078,03 zł brutto.

Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia sumy kwoty składek zaewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przyznano emeryturę z uwzględnieniem waloryzacji (1123,17zł.) oraz kwoty zwaloryzowanego kapitału początkowego (269.785,96 zł .) przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę tj. 251,30 miesięcy.

Decyzją z dnia 20 września 2016 roku o sygn. (...) organ rentowy odmówił wnioskodawczyni prawa do okresowej emerytury kapitałowej, z uwagi na to, że kwota środków zaewidencjonowanych na subkoncie wynosi 308,38 zł i jest niższa od dwudziestokrotności kwoty dodatku pielęgnacyjnego, wynoszącej w lipcu, tj. na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc, do którego zostanie przyznana emerytura – 4173,40 zł. Organ wskazał również, iż środki z uwzględnieniem ich waloryzacji, zaewidencjonowane na subkoncie uwzględnia się przy ustalaniu wysokości emerytury wnioskodawczyni z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Dnia 6 grudnia 2016 roku Z. R. złożyła ustanie do protokołu odwołanie od powyższych decyzji.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Z. R. urodzona dnia (...) w dniu złożyła wniosek o ustalenie kapitału początkowego dnia 30 października 2003r.

(dowód: wniosek – k 1- 2 akt kapitałowych.)

Decyzją z dnia 25 sierpnia 2005 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. ustalił kapitał początkowy Z. R. na dzień 1 stycznia 1999 r. na kwotę na kwotę 71.103,89 zł.

Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych, to jest od 1 stycznia 1989 roku do 31 grudnia 1998 roku. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 35,34%. Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustalono w wyniku pomnożenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 35,34% przez kwotę bazową 1220,89 złotych (96,15% x 1220,89 zł), co dało kwotę 431,46 zł.

Do ustalenia wartości kapitału początkowego organ rentowy przyjął:

- podstawę wymiaru kapitału początkowego w kwocie 431,46 zł,

- okresy składkowe w wymiarze 215 miesięcy, okresy nieskładkowe 6 miesięcy oraz 2 lata, 2 miesiące i 1 dzień sprawowania opieki nad dziećmi,

- współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do 31 grudnia 1998r. wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego, który dla wnioskodawczyni wyniósł 79,06%. Współczynnik ten służy do obliczenia części 24% kwoty bazowej. Wysokość 24% kwoty bazowej wynosi 293,01zł.

- średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osób w wieku 62 lat, które wynosi – na podstawie komunikatu Prezesa GUS z dnia 25 marca 1999r. (MP nr 12, poz. 173) 209 miesięcy.

(dowód: decyzja z dnia 25 sierpnia 2005 roku. wraz z załącznikiem– k. 25-27 akt kapitałowych)

Decyzją z dnia 8 września 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. ponownie ustalił kapitał początkowy Z. R. na dzień 1 stycznia 1999 r. na kwotę na kwotę 78.638,34-zł.

Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych, to jest od 1 stycznia 1989 roku do 31 grudnia 1998 roku. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 44,95%. Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustalono w wyniku pomnożenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 44,95% przez kwotę bazową 1220,89 złotych (96,15% x 1220,89 zł), co dało kwotę 548,79 zł.

Do ustalenia wartości kapitału początkowego organ rentowy przyjął:

- podstawę wymiaru kapitału początkowego w kwocie 548,79 zł.

- okresy składkowe w wymiarze 214 miesięcy, okresy nieskładkowe 6 miesięcy oraz 2 lata, 2 miesiące i 1 dzień sprawowania opieki nad dziećmi,

- współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do 31 grudnia 1998r. wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego, który dla wnioskodawcy wyniósł 79,06%. Współczynnik ten służy do obliczenia części 24% kwoty bazowej. Wysokość 24% kwoty bazowej wyniosła 293,01 zł,

- średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osób w wieku 62 lat, które wynosi – na podstawie komunikatu Prezesa GUS z dnia 25 marca 1999r. (MP nr 12, poz. 173) 209 miesięcy.

(dowód: decyzja z dnia 8 września 2016 roku. wraz z załącznikiem– k. 32-34 akt kapitałowych)

Dnia 30 sierpnia 2016 roku Z. R., urodzona dnia (...), złożyła wniosek o przyznanie jej świadczenia emerytalnego.

(dowód: wniosek o emeryturę, k. 1 -4 akt ZUS)

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do treści art. 114 ust.1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 887), prawo do świadczeń lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość.

Skarżąca w odwołaniu nie przedstawiła nowych dowodów lub okoliczności istniejących przed wydaniem decyzji, mających wpływ na wysokość przyznanej jej emerytury z art. 26 ustawy, mimo że to na niej w myśl art. 6 k.c. spoczywał ciężar dowodu. Jej odwołanie ograniczyło się do wyrażenia niezadowolenia z wysokości przyznanego świadczenia.

Z akt emerytalnych i kapitałowych wnioskodawczyni wynika, że organ rentowy dokonując obliczenia wysokości świadczenia Z. R. wziął pod uwagę wszystkie znane mu na dzień wydania decyzji okoliczności mające wpływ na wysokość emerytury skarżącej i w sposób prawidłowy na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej dokonał wyliczenia emerytury.

Stosownie do treści art. 26 ust 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia ustalonej w sposób określony w art. 25 przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego, z uwzględnieniem ust. 5 i art. 183. Wiek ubezpieczonego w dniu przejścia na emeryturę wyraża się w ukończonych latach i miesiącach (art. 26 ust 2 ustawy).

Stosownie do treści art. 25 ustęp 1 ustawy podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, oraz zwaloryzowanego kapitału początkowego określonego w art. 173-175 ustawy , z zastrzeżeniem art. 185 ustawy .

Kwota składki na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie wnioskodawczyni do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury wyniosła 1123,17zł..

Kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego - wynosi 269.785,96 zł

Średnie dalsze trwanie życie dla osób w wieku 60 lat 11 miesięcy (wiek emerytalny skarżącej) na podstawie Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego wynosi 251,30 miesięcy.

W przypadku skarżącej podstawę obliczenia emerytury stanowiła kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999r. w wysokości 269.785,96 zł oraz kwota składki zaewidencjonowana na koncie z uwzględnieniem waloryzacji w kwocie 1123,17zł..

Wysokość emerytury wnioskodawczyni w kwocie 1078,03 zł brutto została obliczona przez organ rentowy w zaskarżonej decyzji prawidłowo przez podzielenie zwaloryzowanego kapitału początkowego oraz zwaloryzowanych składek na ubezpieczenie społeczne przez jej średnie dalsze trwanie życia czyli przez 251,30 miesięcy.

Wydanie przez organ rentowy zaskarżonej decyzji o wysokości emerytury miało zatem oparcie w przepisach prawa i doprowadziło do wyliczenia w sposób prawidłowy – na podstawie przedłożonych dokumentów - wysokości emerytury.

Również decyzja o odmowie przyznania prawa do okresowej emerytury kapitałowej została wydana w sposób prawidłowy.

Zgodnie z art. 8 w związku art. 5 ustawy o emeryturach kapitałowych (Dz. U. z 2014 r., poz. 1097) prawo do okresowej emerytury kapitałowej przysługuje ubezpieczonej urodzonej w okresie od dnia 1 października 1953 roku do dnia 30 września 1955 roku posiadającej uprawnienia do emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, która spełniła łączne warunki:

- ukończyła 60 lat i 11 miesięcy,

- jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego w rozumieniu art. 3 pkt 4a o emeryturach kapitałowych,

- zgromadziła na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego zostanie przyznana emerytura kwotę środków równą lub wyższą od dwudziestokrotności kwoty dodatku pielęgnacyjnego.

Konieczną przesłanką przyznania okresowej emerytury kapitałowej jest posiadanie środków zewidencjonowanych na subkoncie w wysokości dwudziestokrotności kwoty dodatku pielęgnacyjnego na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego zostanie przyznana emerytura. Kwota środków zaewidencjonowanych na subkoncie wnioskodawczyni na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego została przyznana emerytura wynosiła 308,38 zł. Była zatem niższa od dwudziestokrotności kwoty dodatku pielęgnacyjnego, wynoszącej w lipcu 2016 roku 4173,40 zł.

Biorąc zatem pod uwagę, że zaskarżone decyzja organu rentowego zostały wydane w sposób prawidłowy, a co za tym idzie brak podstaw do uwzględnienia odwołania, Sąd Okręgowy na podstawie art. art. 477 ¹⁴§1 k.p.c. orzekł jak w sentencji wyroku.