Portal Orzeczeń

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 października 2020 r.

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w następującym składzie:

Przewodniczący: Sędzia Urszula Sipińska-Sęk

Protokolant: st. sekr. sądowy Izabela Grzybowska

po rozpoznaniu w dniu 8 października 2020 r. w Piotrkowie Trybunalskim na rozprawie

sprawy z wniosku M. R.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o emeryturę pomostową

na skutek odwołania M. R.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 6 listopada 2019 r. sygn.: (...)

oddala odwołanie;

Sygn. akt V U 1567/19

UZASADNIENIE

Decyzją z 6 listopada 2019 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. odmówił przyznania M. R. emerytury pomostowej, ponieważ nie udowodniła żadnego okresu pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych i pobiera świadczenie rehabilitacyjne.

W odwołaniu wnioskodawczyni podniosła, że wykonywała pracę w szczególnych warunkach przez 21 lat, teraz stan zdrowia nie pozwala jej pracować, jest na świadczeniu rehabilitacyjnym, dlatego emerytura pomostowa powinna być jej przyznana.

ZUS wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

M. R. urodziła się w dniu (...) (okoliczność bezsporna)

W dniu 11 września 2019 r. M. R. wniosła o przyznanie jej prawa do emerytury pomostowej. Wnioskodawczyni była uprawniona do świadczenia rehabilitacyjnego w okresie od 26 lipca 2019 roku do 19 lipca 2020 roku

(dowód: wniosek k. 1-3 akt o emeryturę pomostową, decyzja ZUS z 21.08.2019r. – k. 5 akt o świadczenie rehabilitacyjne, decyzja ZUS – k. 13 akt)

Wnioskodawczyni legitymuje się stażem pracy w łącznym wymiarze 31 lat, 4 miesiące i 26 dni. Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie zaliczył wnioskodawczyni do stażu pracy w warunkach szczególnych żadnego okresu zatrudnienia (okoliczność bezsporna).

W okresie od 11 lutego 1982 roku do 28 lutego 2009 roku M. R. była zatrudniona w (...) SA, a od 1 lipca 2007 roku w (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w O. na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy: początkowo na stanowisku sortowacza wyrobów ceramicznych, od dnia 1 grudnia 1994 roku - sortowacza-pakowacza ceramiki, a od dnia 1 maja 2007 roku- operatora maszyn i urządzeń ceramicznych.

W okresie od 19 sierpnia 1987 roku do 31 lipca 1988 roku oraz od 14 maja 1991 roku do 30 listopada 1994 roku wnioskodawczyni przebywała na urlopie wychowawczym.

W okresie od 1 lutego 2006 roku do 30 listopada 2006 roku wnioskodawczyni przebywała na urlopie bezpłatnym w (...) S.A.

(dowód: świadectwo pracy z 2 marca 2009 roku – k. 11 akt rentowych, karta obiegowa zmiany z 1994 roku – k. 19 akt osobowych, umowa o pracę z 9.02.1982r. – k. 1 akt osobowych, angaż z 2007 roku – k. 53 akt osobowych)

Do obowiązków wnioskodawczyni na stanowisku operatora maszyn i urządzeń ceramicznych należało:

- wizualna ocena jakości płytek, klasyfikacja na gatunki;

- kodowanie kredką do odpowiednich gatunków i odcieni;

- wprowadzanie danych do komputera drukarki (odcień, wymiar, gatunek);

- nakładanie kartonów na urządzenie pakujące płytki;

- uzupełnianie kleju i wosku w urządzeniu zaklejającym kartony;

- podstawianie pustych palet przy linii sortowniczej;

- odstawianie palet pełnych za pomocą ręcznego wózka akumulatorowego;

- oklejanie taśmą warstwy kartonów, opisywanie, naklejanie kart informacyjnych;

- naklejanie kodów kreskowych, nakładanie kapturów foliowych;

- wypełnianie kart regałowych (informacja o jakości i wadach płytek oraz gatunku);

- przekazywanie informacji przełożonym o jakości i ilości wykonanej pracy;

(dowód: karta stanowiska pracy – k. 54 akt osobowych)

W czasie urlopu bezpłatnego od 1 lutego 2006 roku do 30 listopada 2006 roku M. R. była zatrudniona w (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością Oddział w O. na podstawie umowy o pracę, stale i w pełnym wymiarze czasu na stanowisku sortowacz-pakowacz, robotnik pomocniczy.

(dowód: świadectwo pracy z 30.11.2006 roku – k. 6 akt rentowych)

Pracodawca w świadectwie wykonywania prac w warunkach szczególnych z 2 marca 2009r. zaświadczył, że M. R. była zatrudniona w (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w O. od 11 lutego 1982 roku do 28 lutego 2009 roku i wykonywała prace w warunkach szczególnych w okresie:

- od 11 lutego 1982 roku do 18 sierpnia 1987 roku

- od 1 sierpnia 1988 roku do 13 maja 1991roku

- od 1 grudnia 1994roku do 31 grudnia 2008 stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku sortowacz-pakowacz, wymienionym w wykazie A Dział V poz. 11 pkt 25 , załącznika nr 1 do zarządzenia Ministra Przemysłu Chemicznego i Lekkiego nr 7 z 7 lipca 1987 r. oraz w wykazie A dziale V w budownictwie i przemyśle materiałów budowlanych poz. 11 – prace przy produkcji materiałów ogniotrwałych oraz wyrobów ceramicznych stanowiącą załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 roku.

Pracodawca w świadectwie wykonywania prac w warunkach szczególnych z 30 listopada 2006r. zaświadczył, że M. R. była zatrudniona w (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością Oddział w O. stale i w pełnym wymiarze czasu i wykonywała prace w warunkach szczególnych w okresie: od 1 lutego 2006 roku do 30 listopada 2006 roku na stanowisku sortowacz-pakowacz, robotnik pomocniczy wymienionym w wykazie A Dział V poz. 11 pkt 25 i 29, załącznika nr 1 do zarządzenia Ministra Przemysłu Chemicznego i Lekkiego nr 7 z 7 lipca 1987 r. oraz w wykazie A dziale V w budownictwie i przemyśle materiałów budowlanych poz. 11 – prace przy produkcji materiałów ogniotrwałych oraz wyrobów ceramicznych stanowiącą załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 roku.

(dowód: świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach z 30.11.2006 roku – k. 10 akt rentowych, świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach z 2.03.2009 roku – k. 12 akt rentowych)

(...) S.A. w O., (...) Spółka z o.o. oraz (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. Oddział O. zajmowali się produkcją płytek ceramicznych. Do stałych obowiązków wnioskodawczyni w okresie zatrudnienia w tych zakładach należało sortowanie płytek ceramicznych oraz ich pakowanie, które polegało na obsłudze maszyn na linii sortowniczej i pakowarki. Maszyny te stanowiły ciąg linii produkcyjnej płytek ceramicznych. Wnioskodawczyni odkładała z linii produkcyjnej wadliwe płytki.

(dowód: zeznania świadka I. P. - protokół rozprawy z 8.10.2020 roku – k. 53 odwrót akt, . zeznania świadka S. R. -protokół rozprawy z 8.10.2020 roku – k. 53 odwrót akt, zeznania wnioskodawczyni - protokół rozprawy z 8.10.2020 roku – k. 54 akt)

W okresie od 4 września 2009 roku do 20 grudnia 2015 roku roku wnioskodawczyni była zarejestrowana jako osoba bezrobotna.

(dowód: zaświadczenie z 14.06.2019 r. – k. 15 akt rentowych)

W okresie od dnia 24 czerwca 2016 roku do 31 grudnia 2016 roku wnioskodawczyni była zatrudniona w Agencji Pracy (...) Spółce z o.o. w P. w pełnym wymiarze czasu pracy w charakterze pracownika produkcji.

Od 2 stycznia 2017 roku do 30 września 2019 roku wnioskodawczyni była zatrudniona w (...) Spółka z o.o. w T.

Do obowiązków wnioskodawczyni w okresie od dnia 24 czerwca 2016 roku do 31 grudnia 2016 roku oraz od dnia 2 stycznia 2017 roku do 30 września 2019 roku należało wykonywanie części samochodowych, podsufitek do bębnów samochodowych, ich klejenie.

(dowód: świadectwo pracy z 31.12.2016r. – k. 16 akt rentowych, zeznania wnioskodawczyni – protokół rozprawy z 8 października 2020 roku – k. 54 akt)

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 roku o emeryturach pomostowych (Dz.U. z 2017 r. poz. 664), prawo do emerytury pomostowej, z uwzględnieniem art. 5-12, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1.  urodził się po dniu 31 grudnia 1948 roku;

2.  ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

3.  osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4.  ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5.  przed dniem 1 stycznia 1999 roku wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych;

6.  po dniu 31 grudnia 2008 roku wykonywał prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

7.  nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

Prawo do emerytury pomostowej zgodnie z art. 49 ustawy o emeryturach pomostowej przysługuje również osobie, która:

1) po dniu 31 grudnia 2008 roku nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

2) spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1-5 i 7 i art. 5-12;

3) w dniu wejścia w życie ustawy miała wymagany w przepisach, o których mowa w pkt 2, okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3.

Warunkiem skutecznego ubiegania się o emeryturę pomostową w świetle wykładni językowej art. 4 i art. 49 ustawy z 2008 roku o emeryturach pomostowych, jest legitymowanie się określonym stażem pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze (w rozumieniu ustawy o emeryturach pomostowych lub dotychczasowych przepisów) oraz kontynuowanie pracy w tych warunkach po wejściu w życie ustawy, a więc po dniu 1 stycznia 2009 r. W przypadku kiedy osoba ubiegająca się o to świadczenie nie kontynuuje pracy w warunkach szczególnych lub szczególnym charakterze i legitymuje się w związku z tym jedynie stażem pracy "szczególnej" według poprzednio obowiązujących przepisów, może nabyć prawo do "nowego" świadczenia jedynie wówczas, gdy dotychczasowy staż pracy (okres prac) można kwalifikować jako prace w warunkach szczególnych w rozumieniu dziś obowiązujących przepisów (art. 3 ust. 1 ustawy) lub o szczególnym charakterze (art. 3 ust. 3 ustawy). Innymi słowy brak podstaw prawnych do przyznania emerytury pomostowej ubezpieczonemu, którego dotychczasowy okres pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze, dziś nie może być tak kwalifikowany (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13 marca 2012 r., sygn. akt II UK 164/11, wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 2 kwietnia 2014 r., III AUa 2302/13).

Prace w szczególnych warunkach – zgodnie z art. 3 ust 1 ustawy o emeryturach pomostowych - to prace związane z czynnikami ryzyka wymienionymi w art. 3 ust 2 ustawy, które z wiekiem mogą z dużym prawdopodobieństwem spowodować trwałe uszkodzenie zdrowia, wykonywane w szczególnych warunkach środowiska pracy, determinowanych siłami natury lub procesami technologicznymi, które mimo zastosowania środków profilaktyki technicznej, organizacyjnej i medycznej stawiają przed pracownikami wymagania przekraczające poziom ich możliwości, ograniczony w wyniku procesu starzenia się jeszcze przed osiągnięciem wieku emerytalnego, w stopniu utrudniającym ich pracę na dotychczasowym stanowisku; wykaz prac w szczególnych warunkach określa załącznik nr 1 do ustawy.

Z cytowanych przepisów wynika, że wszystkie przesłanki warunkujące przyznanie prawa do emerytury pomostowej muszą być spełnione łącznie, a niespełnienie której z nich wyłącza możliwość przyznania prawa do tego świadczenia. W okolicznościach przedmiotowej sprawy wnioskodawczyni nie spełnia wszystkich warunków niezbędnych do uzyskania prawa do emerytury pomostowej.

Wnioskodawczyni spełniła przesłanki z art. 4 pkt 1, 3, 4 i 7 ustawy, gdyż urodziła się po dniu 31 grudnia 1948 roku, na dzień złożenia wniosku o emeryturę pomostową ukończyła 55 lat, legitymowała się okresem składkowym i nieskładkowym w wymiarze przekraczającym 20 lat i nie pozostawała w stosunku pracy.

W przedmiotowej sprawie okolicznością sporną między stronami było zaś to, czy wnioskodawczyni legitymuje się 15-letnim stażem pracy w warunkach szczególnych. Nie była przy tym wyłączną przeszkodą dla przyznania skarżącej wnioskowanego prawa okoliczność, że nie pracowała ona w warunkach szczególnych po dniu 31 grudnia 2008 roku. Ubezpieczona musiała jednak podźwignąć ciężar dowodu w zakresie wykazania, że w kwestionowanych przez ZUS okresach świadczyła pracę w warunkach szczególnych w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych. Zaznaczyć trzeba, że wnioskodawczyni nie dysponowała zaświadczeniem o okresach pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy, za okresy przypadające przed dniem 1 stycznia 2009 r., jak tego wymaga art. 51 ustawy o emeryturach pomostowych, a li tylko świadectwem pracy w warunkach szczególnych.

W tym miejscu wskazać należy, że prace w szczególnych warunkach – zgodnie z art. 3 ust 1 ustawy o emeryturach pomostowych - to prace związane z czynnikami ryzyka wymienionymi w art. 3 ust 2 ustawy, które z wiekiem mogą z dużym prawdopodobieństwem spowodować trwałe uszkodzenie zdrowia, wykonywane w szczególnych warunkach środowiska pracy, determinowanych siłami natury lub procesami technologicznymi, które mimo zastosowania środków profilaktyki technicznej, organizacyjnej i medycznej stawiają przed pracownikami wymagania przekraczające poziom ich możliwości, ograniczony w wyniku procesu starzenia się jeszcze przed osiągnięciem wieku emerytalnego, w stopniu utrudniającym ich pracę na dotychczasowym stanowisku; wykaz prac w szczególnych warunkach określa załącznik nr 1 do ustawy.

Z kolei prace o szczególnym charakterze – zgodnie z art. 3 ustęp 3 ustawy o emeryturach pomostowych - to prace wymagające szczególnej odpowiedzialności oraz szczególnej sprawności psychofizycznej, których możliwość należytego wykonywania w sposób niezagrażający bezpieczeństwu publicznemu, w tym zdrowiu lub życiu innych osób, zmniejsza się przed osiągnięciem wieku emerytalnego na skutek pogorszenia sprawności psychofizycznej, związanego z procesem starzenia się; wykaz prac o szczególnym charakterze określa załącznik nr 2 do ustawy.

Wyjaśnienia wymaga, że zakres przedmiotowy prac zaliczanych przez ustawodawcę do prac w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów ustawy o emeryturach pomostowych jest znacznie węższy niż ten określony w wykazie takich prac zamieszczonych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z 1983r. wydanym na podstawie art. 32 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Celem ustawy o emeryturach pomostowych była bowiem likwidacja możliwości wcześniejszego przechodzenia na emeryturę przez niektóre grupy zawodowe. Ustawodawca uznał, że wprowadzone w 1983 r. przepisy regulujące te kwestie (w szczególności rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku) przewidują zbyt szeroką grupę uprawnionych do wcześniejszych świadczeń emerytalnych i niezbędna jest konsekwentna realizacja założeń reformy systemu ubezpieczeń społecznych, co do stopniowej likwidacji możliwości wcześniejszego przejścia na emeryturę. W wyniku reformy systemu ubezpieczeń społecznych, zgodnie z regulacjami zawartymi w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227) ulegała stopniowej likwidacji możliwość wcześniejszego przejścia na emeryturę. Zatem nie wszystkie osoby korzystające w starym systemie emerytalnym z obniżonego wieku emerytalnego będą mogły skorzystać z emerytur pomostowych.

Podkreślić należy, że prawo do emerytury pomostowej jest ściśle związane z szybszą utratą zdolności do zarobkowania z uwagi na szczególne warunki lub szczególny charakter pracy. Praca taka, świadczona stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy, przyczynia się do szybszego obniżenia wydolności organizmu, stąd też wykonująca ją osoba ma prawo do emerytury wcześniej niż inni ubezpieczeni. Prawo to stanowi przywilej i odstępstwo od zasady powszechnego wieku emerytalnego, a zatem regulujące je przepisy należy wykładać w sposób gwarantujący zachowanie celu uzasadniającego to odstępstwo.

Podzielając takie rozumienie przepisów ustawy o emeryturach pomostowych, należy stwierdzić, że ustawodawca w załącznikach nr 1 i 2 w sposób ścisły i wyczerpujący uregulował rodzaje prac wykonywanych w szczególnych warunkach i o szczególnym charakterze. Oznacza to, że wymienione w nim prace stanowią katalog zamknięty i tym samym wyłącznie wykonywanie tych prac uprawnia do nabycia emerytury pomostowej.

W spornych okresach od 11 lutego 1982 roku do 18 sierpnia 1987 roku, od 1 sierpnia 1988 roku do 13 maja 1991roku, od 1 grudnia 1994 roku do 31 stycznia 2006 roku od 1 grudnia 2006 roku do 31 grudnia 2008 roku wnioskodawczyni sortowała i pakowała płytki ceramiczne, obsługując maszyny na linii sortowniczej oraz pakowarkę. Ustawodawca w/w prace zalicza do prac w warunkach szczególnych, ale jedynie w rozumieniu art. 32 ustawy emerytalnej, jako prace przy produkcji materiałów ogniotrwałych oraz wyrobów ceramicznych pkt. 11, dział V – w budownictwie i przemyśle materiałów budowlanych wykazu A załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 roku. W/w prac nie ma natomiast wśród prac wymienionych przez ustawodawcę w załączniku nr 1 oraz nr 2 do ustawy o emeryturach pomostowych jako prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, co wyklucza możliwość zaliczenia skarżącej tych okresów do szczególnego stażu pracy.

Ustawodawca do prac w warunkach szczególnych w rozumieniu art. 3 ustawy o emeryturach pomostowych zalicza jedynie w zał. nr 1 prace bezpośrednio przy formowaniu wyrobów ogniotrwałych wielkogabarytowych przy użyciu ręcznych narzędzi wibracyjnych (poz. 18) oraz prace przy ręcznym formowaniu, odlewaniu, czyszczeniu lub szkliwieniu wyrobów ceramicznych (poz. 19). Wnioskodawczyni takich prac nie wykonywała. Sortowanie i pakowanie wyrobów ceramicznych nie mieści się ani w poz. 18 ani w poz. 19 zał. nr 1. Oznacza to, że wnioskodawczyni w spornym okresie nie wykonywała prac w warunkach szczególnych w rozumieniu art. 3 ustawy pomostowej ( wymienionych w zał. nr 1 i 2 do ustawy o emeryturach pomostowych).

W takiej sytuacji prawo do emerytury pomostowej skarżąca mogłaby nabyć tylko wówczas, gdyby prace w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust 1 i 3 ustawy pomostowej wykonywała po 31 grudnia 2008 roku, co jednak nie miało miejsca

Prace polegające na sortowaniu i pakowaniu płytek, które wnioskodawczyni wykonywała do 2009 roku – jak wyżej wskazano- nie zostały wymienione w zał. nr 1 i 2 do ustawy o emeryturach pomostowych jako prace w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze. Również prace polegające na produkcji części samochodowych (klejenie podsufitek do bębnów samochodowych), które skarżąca wykonywała od 2016 roku do 2019 roku nie zostały wymienione jako prace w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze w zał. nr 1 i 2 do ustawy o emeryturach pomostowych.

W sytuacji, gdy po dniu 31 grudnia 2008 r. wnioskodawczyni nie wykonywała prac w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych, to do zaliczenia okresu pracy przypadającego do 31 grudnia 2008 roku do szczególnego stażu pracy, nie jest wystarczającym – jak u skarżącej - by był to okres pracy w warunkach szczególnych wyłącznie w rozumieniu art. 32 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Praca wnioskodawczyni polegająca na sortowaniu i pakowaniu płytek ceramicznych była pracą w szczególnych warunkach, ale jedynie w rozumieniu art. 32 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, jako wymieniona w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z 1983r. w wykazie A dział V– w budownictwie i przemyśle materiałów budowlanych poz. 11 przy produkcji materiałów ogniotrwałych oraz wyrobów ceramicznych. Nie była natomiast pracą w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych, jak prawidłowo ustalił ZUS, gdyż nie jest wymieniona jako taka w załączniku nr 1 i 2 do ustawy o emeryturach pomostowych.

Powyższe sprawia, że wnioskodawczyni nie legitymuje się co najmniej 15-letnim szczególnym stażem pracy w rozumieniu art. 3 ust 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych, a tym samym nie spełnia warunku przewidzianego w art. 4 pkt 2 ustawy o emeryturach pomostowych. Zasadnie zatem organ rentowy odmówił skarżącej przyznania prawa do wnioskowanego świadczenia.

Z tych też względów, Sąd Okręgowy uznając odwołanie za nieuzasadnione, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł jak w sentencji wyroku.