Portal Orzeczeń

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 lutego 2015 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący SSR del. Urszula Sipińska-Sęk

Protokolant st. sekr. sądowy Zofia Aleksandrowicz

po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2015 roku w Piotrkowie Trybunalskim na rozprawie

sprawy z wniosku W. D.

przeciwko Likwidatorowi Funduszu Alimentacyjnego Prezesowi Zakładu Ubezpieczeń Społecznych

o umorzenie i rozłożenie na raty należności likwidowanego funduszu alimentacyjnego

na skutek odwołania W. D.

od decyzji Likwidatora Funduszu Alimentacyjnego Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych

z dnia 29 października 2014 r.

sygn. (...), (...)

oddala odwołanie.

Sygn. akt VU 6731/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 29 października 2014 roku Likwidator Funduszu Alimentacyjnego Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w N. odmówił W. D. zarówno umorzenia jak i rozłożenia na raty należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego w kwocie 3.305,18 złotych oraz 5% opłaty na pokrycie kosztów związanych z działalnością funduszu.

Odwołanie od tej decyzji w dniu 20 listopada 2014 roku złożył W. D., wnosząc o zmianę zaskarżonej decyzji przez rozłożenie należności zlikwidowanego funduszu alimentacyjnego na raty po 100 złotych przez pierwszy rok a po roku po 200 złotych. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że jego sytuacja materialna jest trudna bowiem spłaca kredyt a nabyta przez niego w 2012 roku nieruchomość wymaga remontu, aby można było w niej zamieszkać.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w N. wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca W. D. jest rozwodnikiem i obecnie jest osobą samotną, nie ma nikogo na utrzymaniu. Posiada dwójkę dzieci pochodzących z małżeństwa w wieku 26 i 30 lat.

(dowód: zeznania wnioskodawcy protokół rozprawy z dnia 18 lutego 2015 roku nagranie od minuty 1.55 do minuty 13.18)

Wnioskodawca od 1995 roku uprawniony jest do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy z powodu schizofrenii paranoidalnej przyznanej okresowo do lutego 2015 roku. Wysokość renty wynosi 717 złotych netto. Na stałe leczy się w Poradni (...) w R. a od dwóch lat również w poradni neurologicznej w związku z zwyrodnieniem kości. Ostatnia hospitalizacja psychiatryczna miała miejsce 3-4 lata temu.

(dowód: zeznania wnioskodawcy protokół rozprawy z dnia 18 lutego 2015 roku nagranie od minuty 1.55 do minuty 13.18)

Wnioskodawca mieszka w mieszkaniu stanowiącym własność jego matki. Od 2012r. jest właścicielem lokalu mieszkalnego położonego w Ł. o powierzchni 46 m ² o wartości 100.000 złotych. Środki finansowe na zakup tego mieszkania pochodziły z uzyskanego kredytu hipotecznego na kwotę 80.000 złotych. W latach 2004-2009 W. D. nabył własność gruntów rolnych położonych w gminach G., D. i Ł. o łącznej powierzchni 8 ha. Nie uprawia tych gruntów, oddał je w użytkowanie rolnikom. Otrzymuje dopłaty unijne, ostatnio wyniosły one 3.600 złotych.

(dowód: zeznania wnioskodawcy protokół rozprawy z dnia 18 lutego 2015 roku nagranie od minuty 1.55 do minuty 13.18)

W. D. pod kilku lat pracuje w sezonie jesiennym we przy zbiorze winogron. Z tego tytułu osiąga zarobki w kwocie około 10.000 złotych za sezon.

(dowód: zeznania wnioskodawcy protokół rozprawy z dnia 18 lutego 2015 roku nagranie od minuty 1.55 do minuty 13.18)

Wnioskodawca posiada zadłużenia wobec dwóch osób fizycznych w kwotach po kilka tysięcy złotych. Nie korzysta z pomocy Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej.

(dowód: zeznania wnioskodawcy protokół rozprawy z dnia 18 lutego 2015 roku nagranie od minuty 1.55 do minuty 13.18)

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie należy zaznaczyć, że Fundusz Alimentacyjny został utworzony z mocy ustawy z 18 lipca 1974 r. o funduszu alimentacyjnym (tekst jednolity: Dz. U. z 1991r. Nr 45, poz. 200 ze zm.), a zlikwidowany z dniem 1 maja 2004 r., tj. po wejściu w życie ustawy z dnia 28 listopada 2003 roku o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2006 r., Nr 139, poz. 992 ze zm).

Likwidatorowi funduszu, którym jest Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w W. przypadło egzekwowanie zaległych należności, do których prawo powstało przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 28 listopada 2003 roku o świadczeniach rodzinnych, czyli przed dniem 1 maja 2004r.

Stosownie do treści art. 68 ust. 1 ustawy Likwidator może w szczególnie uzasadnionych przypadkach związanych z sytuacją zdrowotną lub rodzinną osoby, przeciwko której jest prowadzona egzekucja alimentów, lub osoby zobowiązanej do zwrotu bezpodstawnie pobranych świadczeń z funduszu, umorzyć, rozłożyć na raty lub odroczyć termin płatności należności likwidowanego funduszu z tytułu wypłaconych lub bezpodstawnie pobranych świadczeń z funduszu.

W postanowieniu z dnia 24 września 2012r. w sprawie I UK 234/12 Sąd Najwyższy wskazał, że „szczególnie uzasadnione przypadki” w rozumieniu art. 68 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz.U. z 2006 r. Nr 139, poz. 992 ze zm.) związane z sytuacją zdrowotną lub rodzinną zobowiązanego, które umożliwiają umorzenie należności zlikwidowanego funduszu alimentacyjnego to sytuacje nadzwyczajne powstałe w wyniku wypadku losowego, niezależne od zobowiązanego, w następstwie których jego sytuacja ulega takiemu pogorszeniu, że nie jest w stanie na bieżąco spłacać swoich należności, a nadto nie ma perspektywy poprawy i zmiany tej sytuacji ( tak również Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 6 sierpnia 2008 r. w sprawie II UK 359/07 (OSNP 2010/1-2/18) . Dodatkowo Sąd Najwyższy podniósł, że osoba, na której ciąży obowiązek lub zaległości alimentacyjne nie powinna być w całości zwolniona z tych zobowiązań, jeżeli ma jakiekolwiek realne możliwości choćby częściowej lub rozłożonej w czasie spłaty długów alimentacyjnych.

W ocenie Sądu Okręgowego w przedmiotowej sprawie brak szczególnie uzasadnionego przypadku, który uprawniałby do rozłożenia na raty lub umorzenia zaległości alimentacyjnych W. D..

Należy podkreślić, że ustawodawca za szczególnie uzasadnione przypadki uznaje sytuacje związane z sytuacją rodzinną lub zdrowotną zobowiązanego. Zważywszy, że wnioskodawca jest osobą samotną, nie mającą nikogo na utrzymaniu, jego sytuacja rodzinna nie uzasadnia żądania odwołania. To samo dotyczy sytuacji zdrowotnej skarżącego. Wprawdzie wnioskodawca jest uprawniony do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy z powodu schizofrenii paranoidalnej i pozostaje pod stałą opieką poradni psychiatrycznej, a dodatkowo również neurologicznej, to jednak stan jego zdrowia pozwala mu na podjecie sezonowego zatrudnienia. Wnioskodawca bowiem od kilku lat, każdego roku, w sezonie jesiennym wjeżdża do Francji, gdzie pracuje przy zbiorze winogron. A zatem stan zdrowia wnioskodawcy (schorzenia na które się leczy), choć wymaga leczenia farmakologicznego, ale nie uniemożliwia mu okresowego zatrudnienia.

Również sytuację materialną skarżącego, choć nie ma tu ona priorytetowego znaczenia, wbrew jego supozycji, należy ocenić jako dobrą. Wnioskodawca choć mieszka w mieszkaniu stanowiącym własność jego matki, to jednak posiada dość znaczny majątek nieruchomy. A mianowicie mieszkanie własnościowe położone w Ł. o powierzchni 46 m ² oraz nieruchomości rolne o łącznej powierzchni 8 ha położone w gminach G., D. i Ł.. Wprawdzie mieszkanie obciążone jest kredytem hipotecznym, to jednak sytuacja materialna wnioskodawcy została oceniona przez bank na dobrą, skoro taki kredyt został mu przyznany, a nadto jest regularnie przez niego spłacany. Dodatkowo należy podnieść, że wnioskodawca uzyskuje dopłaty unijne z tytułu posiadanych gruntów rolnych, które w 2013 roku wynosiły 3600 złotych. A od kilku lat uzyskuje dochody z pracy sezonowej przy zbiorze winogron, w wysokości około 10.000 złotych na sezon.

W ocenie Sądu Okręgowego, oceniona sytuacja materialna i osobista wnioskodawcy, nie uzasadnia rozłożenia na raty czy umorzenia zadłużenia alimentacyjnego.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł jak sentencji.